Hadise Bakıda baş verib. Bir müselman qardaşımızın
ailesinde.
Hadisenin şahidi olmuş qardaşımız danışır ki, bir gün o,
öz müselman qardaşını ziyaret etmek üçün onların evine
gedir. Evde camaatın narahat halda o yan bu yana
getdiklerini görür ve sebebini soruşanda melum olur ki,
ev sahibinin 13, 14 yaşlı oğlu berk xestelenib, veziyyeti
çox pisdir. Biri hekim dalınca, biri maşın dalınca here
bir terefde başını itirmiş halda dolaşdıqları vaxt qonaq
uşaqla otaqda tek qalır ve başlayır ona Le İlehe İllellah
kelmesini telqin etmeye. Uşağa başa salır ki, Le İlehe
İllellah de Allah seni Cennete daxil etsin. Bir neçe defe
telqin etdikden sonra uşaq Le İlehe İllellah deyir ve
dünyasını deyişir.
Evdekiler artıq uşağın öldüyünden xeber tutub uşaq
olan otağa geldiklerinde uşağın öldüyünün, qonağın ise
ağladığının şahıdı olurlar. Lakin uşağın atası onun
dostunun üzünde keder deyil, sevinc göz yaşları görende
teeccüblenir ve dostuna deyir:
"Sen neye sevinirsen? Menim oğlum ölüb sen ise
sevincden ağlayırsan!"
Qonaq ona deyir:
"Men onun ölümüne sevinmirem. Eksine men onun
müselman kimi öldüyüne sevinirem"
Valideyinleri ona etiraz ederek: "Meger o müselman
deyildi ki, meger o kafir idi? Elbette o müselman idi ve
müselman kimi de öldü" - dedikde qonaq onlara her
şeyi olduğu kimi başa salmağa başladı.
"Siz meni düzgün başa düşmediniz. Sizin oğlunuz Le
İlehe İllellah deyerek öldü"
Bu sözden heyrete gelen uşağın atası dostuna: "Sen ne
danışdığını heç bilirsen? Menin oğlum anadangelme lal
idi! O danışa bilmirdi!"