anda, onu
terk etmem için bir sebep yok.."
"O zaman karar verdiğinde ve de
eğer seçtiğin ben olursam,
hayatında başka kimse olmazsa,
ara beni!" dedi, delikanlı
ikiletmeden.. Ayrıldı kızın yanından..
Bir daha voleybol maçına
gitmeden, bir daha okul yolunda
önüne çıkmadan.. Bir daha onu hiç
görmeden..
Yıllarca sonra Levent Yüksel'in
söyleyeceği şarkıdaki Sezen
Aksu'nun sözlerini o zaman
biliyordu sanki. Aşk "onurlu"
olmalıydı.. Günlerce, haftalarca,
aylarca bekledi.. Tıpkı, kıza verdiği
o dörtlükteki gibi bekledi.. Hastanın
sabahı, şeytanın günahı beklediği
gibi bekledi.. Heyecanla bekledi.
Hırsla, arzuyla bekledi. Umutla,
umutsuzlukla bekledi. Bazen
öfkeyle bekledi.. Ama bekledi..
Başka hiç kimseye bakmadan,
başka hiç kimseyi bulmadan
bekledi. Bir gün bir şiir antolojisinde
şiirin tamamını buldu.. İki dörtlüktü
şiir.. İlki kıza verdiğiydi.. Bir ikinci
dörtlük daha vardı orada.. O
dörtlüğü de bir kartın arkasına
dikkatle yazdı.. Cebine koydu..
Bekleyiş sürüyor, sürüyordu..
Okullar kapandı, açıldı.. Aylar, aylar
geçti..Bir gün delikanlı kızı aniden
karşısında gördü.. "Günlerdir seni
arıyorum" dedi kız. "Günlerdir seni
arıyorum. İşte sana haber.. Artık
hayatımda hiç kimse yok!.."
"Yaa" dedi delikanlı.. "Yaa" dedi
sadece.. Kalbi heyecandan ölesiye
çarparken, aylardır ölesiye
beklediği an gelip çatmışken,
ağzından sadece bu ses çıkmıştı:
"Yaaa!.."
Cebindeki artık iyice eskimiş kartı
uzattı kıza.. "Sana bir şiirin ilk
dörtlüğünü vermiştim ya bir gün.."
dedi. "Bu da sonu onun..."
Sonra yürüdü gitti, arkasına bile
bakmadan.. Kız ikinci dörtlüğü
oracıkta okurken..
"Geçti istemem gelmeni
Yokluğunda buldum seni.
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme artık neye yarar!.."
Aradan yıllar, çok ama çok uzun
yıllar geçti. Delikanlı bugün hala
düşünüyor.. O uzun, çok uzun
bekleyiş mi öldürmüştü aşkını? Ya
da beklerken, ölesiye beklerken
hayalinde öylesine bir sevgili
yaratmıştı ki, artık yaşayan hiç
kimse bu hayali dolduramazdı..

<< 1 2 3 [4] 5 >>