kecer, ay kecer, iller oter, cox seyler olar, cox seyler deyiser!,,, cox maneeler cixar qarsima. Amma men yene de varligimi muhafize ederem, sene olan hesretimi asar, sene olan sevgimi qoruyaram...sen menim delimit en derin yerindesen!!...
Ders ili bashladi....artiq hec ses soraqin da gelmeyecek senin mene....Amma senin sag-salamat, xoshbext oldugunu bilmek mene bes eder...
Penceden goylere zillemishem gozlerimi... Men ulduzlara baxiram, ulduzlar da mene... Bu an Zulfiyyenin mahnisindan parchalar yadima dushur.. "Ulduzlar mene baxib dinmir, goylerde sayrishir...."
Qaranliq gecede qaranligi aydinlatmaq ucun parlayan ulduzlar gorurem semada. Senin gozlerini xatirladir mene. O gozler ki, bir zamanlar qelbimi aydinlatacaqdi.
Her dogan gunesde seni axtariram, her qurubda seni axtariram!!... Her yerde, her an, seni axtariram, her canlida insanin simasinda seni gorurem... Her mahninin setirlerinde, her oxudugum kitabin sehifelerinde....Daim sensen gozum onunde....baxislarimda sen varsan!!!.....
Getdin…. Ilk once sabahlardan kusdum, sonar gecelerden, Sonra heyatdan , Sonra insanlardan ve seni xatirladan her seyden… En son.. En son ozumden kusdum.. Amma senden asla kuse bilmedim…
Sabahlardan kusdum … her gunes dogdugunda sanki onunla birge yeniden geri doneceksen, yene menim olacaqsan, heyati yeniden yasadacagsan, sensiz kecen saniyeleri bele silib atacagsan deye bir umid dogurdu icimde …
Her acilan sabah bir damla umid getiridi qelbime. Sensizliyin biteceyine , hesretin geride qalacagina inandirdim . Butun qelbimle, butun varligimla. Sensizlikden buz baglamis qelbimi eridib, sanki menim yalniz olmadigimi , her zaman yanimda oldugunu mene subut edirdi dogan gunes..
Bir zamanlar sabahlarin acilmasini izahedilmeyecek bir heyacanla gozleyirdim. Cunki gunes dogar dogmaz seninle goruse telesirdim. Sanki sabahlar yalniz ikimiz ucun acilirdi, sanki o da telesirdi menim kimi.
Amma artiq her sey deyisib. Artiq sabahlar acilmaga telesmir. Daha gunes
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç