Bir qadını ağlatmaq çox çetin deyil eslinde. Qadınlar her şeye ağlaya biler: bir filme, bir mahnıya, bir yazıya... En azı kişiler qeder. Amma bir qadını ürekden ağlatmaq çetindir. Eger bir qadın ürekden ağlayırsa, demek, ağladan onun üreyine yol tapıb. Amma ağladan o üreyin deyerini bilmediyi üçün gözünü bele qırpmadan bir-bir iyneleri üreyine batırır. Bax, o zaman böyük bir qeher oturur qadının boğazında. Udquna, nefes ala bilmir. Çünki boğazındakı o böyük yumruq içini ağrıdır. Sonra gözleri dumanlanır qadının.
�Ağlamayacam� deyir içinde. Amma mane ola bilmir. Çünki biri üreyinde taxt qurub ve iyneleri ora sancmaqdadır. Bir qadın bu acıyla ne qeder mübarize apara biler ki?! İnce-ince süzüler yaşlar gözünden, önce bir neçe damla, sonra bir yağış seli. Ve qadın ağlayar, hem de çox!
Düşünmeyin ki, gedene ağlayır qadın. Gedenin gederken qopartdığı yer, qoyduğu yaradır onu ağladan. O yaranın heç qapanmayacağını, qapansa bele izinin qalacağını bildiyi üçün ağlayar qadın. Amma... Onu bilirsinizmi ki, ağlamaq qadınları müdrikleşdirir. Her damla daha çox qadınlaşdırır onları. Her damla bir dersdir çunki...

Bezen qadınlar ağlayanda yan-yöresindekiler �niye ağlayırsan, deymez onun üçün� deyirler. Eslinde heç neyi bilmedikleri üçün deyirler bu sözleri. Çünki üreyi ağrıyan qadınlar ağlamasa, öler. İçlerindeki zeherdir onları öldüren. Ağlayaraq o zeherden qurtular, yaralarındakı o irini temizleyerler. Çünki bilirler ki, irin temizlenmese iltihaba döner. Amma iltihaba dönmemelidir. Zaman keçir sonra. Qadınlar özlerine sarılmağı öyrenirler. Ümid edek ki, öyrenirler, yoxsa ruhları özlerini yanlış yollara çarpar. Çaşqın ruhların doğru yolu tapması da yeni acılar demekdir. Qadınlar bunu bilir, o sebebden de evvel-axır özlerine sarılmağı öyrenirler...
Çox ağlayan qadınlar bir çox şeyden vaz keçen qadınlardır eslinde. Beli, her damla yaş müdrikleşdirir onları, amma müdrikleşdikce safcasına inandıqları eşq gerçeyi onların gözünde kiçilir. Kiçildikce, deyerini itirir ve mehz o

[1] 2 >>