Howard, yoxsul bir ailenin uşağıydı ve
mekteb xerclerini qarşılamaq üçün qapı-qapı
dolaşaraq eşyalar satırdı.
O gün, heç bir şey sata bilmemişdi ve çox
acımışdı. Bundan sonra çalacağı ilk
qapıdan yeyecek bir şeyler istemeye qerar
verdi. Qapıyı açan sevimli genc xanımı
görünce utandı.
Yeyecek bir şeyler yerine sadece
"Bağışlayın, bir stekan su xahiş ede
bilerem?" deye bildi.
Genc xanım, uşağın ac ola bileceyini
düşünerek ona bir stekanda süd getirdi.
Uşaq, südü yavaş-yavaş içdikden sonra:
"Çox teşekkür edirem, borcum ne qederdir?"
deye soruşdu. Genc xanım:
"Borcunuz yoxdur" deyerek, üzünde bir
gülümsemeyle davam etdi;
"Anam, gösterdiyimiz şefqet ve nezaket
qarşılığı olaraq esla bir bedel ödenmesini
gözlememiyimizi öyretdi bize" dedi. Uşaq:
"O zaman çox teşekkürler, ürekden teşekkür
edirem size" dedi.
Howard Kelly, evin önünden ayrıldığı zaman
özünü yalnızca fiziki olaraq deyil, ruhsal
olaraq da güclü hiss edirdi.
İller sonra genc xanım çox nadir rast
gelinen bir xesteliye yaxalanmışdı. Yerli
hekimler çaresiz qalınca, xesteliyi ile
ilgili araşdırmalar aparılması üçün onu
diger şehere gönderdiler.
Dr. Howard Kelly, konsultasiya etmesi üçün
çağırıldığı xestenin hansı qesebeden
geldiyini eşidince heyecanlandı. Artıq genc
olmasa da iller önce ona sevgiyle yanaşan
xanımı ilk gördüyü anda tanımışdı ve onun
heyatını qurtarmaq üçün elinden geleni
etdi.
Uzun süren müaliceden sonra xanım sağlığına
qovuşdu. Dr. Kelly, incelenmesi üçün ona
getirilen hesaba baxdı ve kiçik bir kağıza
bir şeyler yazaraq zerfin içine qoydu ve
xeste xanımın otağına gönderdi.
Qadın elleri titreyerek aldı zerfi eline.
Açmağa qorxurdu... Xestexana xerclerini
esla ödeye bilmeyeceyini ve geri qalan
yaşamı boyunca bu xercleri ödemek üçün
işlemeli olacağını bilirdi.
Sonunda zerfi açdı ve qebze elave olunmuş
bir qeyd diqqetini çekdi. Kağızda bunlar
yazılmışdı:
"Xestexana xerclerinin hamısı 1 stekan süd
qarşılığı ödenmişdir".....
Unutmayın etdiyiniz

[1] 2 >>