Leonardo da Vinçi "Son Axşam Yemeyi" adlı eserini çekerken böyük bir çetinlikle qarşılaşır. "Yaxşı"nı Isanın bedeninde,"Pis"i ise İsanın yoldaşı olan ve
son axşam yemeyinde ona xeyanet etmeye qerar
veren Yahudanın bedeninde tesvir etmek mecburiyyetinde idi.
Eseri yarım qoyaraq bu iki insana model olaraq
istifade ede bileceyi birilerini axtarmağa başladı.
Bir gün bir xorun verdiyi konsert esnasında
xordakılardan birinin İsa tesvirine çox uyğun
olduğunu gördü. Onu modellik etmesi üçün
atelyesine devet etdi. Saysız qaralama ve eskiz
çekdi.
Aradan 3 il keçdi. "Son Axşam Yemeyi" eserinin
tamamlanmasına az qalmışdı.Ancaq Leonardo da
Vinçi hele Yahuda üçün istifade edeceyi modeli
tapa bilmemişdi.
Leonardonun işlediyi kilsenin kardinalı, eseri bir
an evvel bitirmesi üçün ressamı telesdirmeye
başladı.
Günlerle axtardıqdan sonra Leonardo vaxtından
evvel yaşlanmış genc bir adam tapdı. Çınqıllar
içindeki bu adam serxoşluqdan özünü itirmiş
veziyyetde sekinin kenarına sığınmışdı.
Leonardo kömekçilerine adamı çetinlikle de olsa
kilseye getirmelerini söyledi. Çünki artıq qaralama
çekecek zamanı qalmamışdı. Kilseye çatanda
kömekçileri adamı ayağa qaldırdılar. Yazıq,başına
gelenleri anlamamışdı.
Leonardo adamın üzünde görülen inancsızlığı,
günahı, eqoizmi esere eks etdirirdi.
Leonardo işini bitirdiyinde, o zamana qeder
serxoşluğun tesirinden xilas olan berduş gözlerini
açdı ve bu möcüze eseri gördü. Teeccüb ve hüzn
dolu bir sesle bele dedi:
"Men bu eseri daha evvel görmüşem."
Leonardo da Vinçi teeccüble soruşdu:
"Ne vaxt?"
"Elimde ovucumda olanı itirmeden evvel. O
zamanlarda bir xorda mahnı oxuyurdum, bir çox
xeyalım vardı. Bir ressam meni İsanın siması üçün
modellik etmeye devet etmişdi."
Yaxşı ve pisin siması eynidir... Her şey insanın
yoluna ne vaxt çıxacağından asılıdır