ABŞ-da iş axtaran genc bir oğlan avtomobil
senayesinin maqnatı, meşhur sahibkar Henri
Fordun qebuluna düşmek isteyir. Fordun katibesi
oğlana müdirinin onunla yalnız 8 ay sonra görüşe
bileceyini deyir. Razılaşdıqları vaxtda görüşmek
üçün genc sekkiz ay sonra yeniden şirkete yollanır.
Katibe Fordun bir görüşü olduğunu, amma gencin
onunla birlikde gede bileceyinı söyleyir. O,
dünyanın en meşhur sahibkarlarından biri ile
maşına eyleşir. Yolda heç biri ağzını açıb danışmır.
Bir qeder sonra ikisi birlikde bir mağazaya girirler.
Mağaza sahibi onları ehtiramla qarşılayır.
Genc oğlan Fordun yanında daha 5 markete baş
çekse de, ikisinin arasında heç bir söhbet olmur.
Nehayet, geriye qayıtmaq üçün maşına eyleşende
genc dayana bilmir ve Forda: “Bağışlayın, niye
menimle danışmırsınız? Axı biz sizinle menim işe
götürülmeyim barede söhbet etmeliyik. Men 8
aydır ki, bu anı gözleyirem”, – deyir. “Demeli,
seninle söhbet etmeliydik he?! Çox yaxşı...” –
deyen Ford gencden maşından düşmesini xahiş
edir ve özü de oradan uzaqlaşır. Cibinde bir qepiyi
bele olmayan ve şeherin kenar bir mehellesinde
qalan genc esebinden ne edeceyini bilmir ve
piyada evine yollanır. Amma bütün gün boyu
fikirleşirdi ki, meşhur sahibkar ona bu
hereketlerle nese çatdırmaq isteyirdi. Bu
hadiseden nece ders çıxarılmalı idi? Bir neçe gün
fikirleşdikden sonra öz-ozlüyünde müeyyen qerara
gelen oğlan Fordla birge getdikleri ilk mağazaya
baş çekir. Oranın sahibi oğlanı böyük ehtiramla
qarşılayır ve sanki Fordla söhbet edirmiş kimi,
gence iltifat gösterir. Diger mağazalarda da eyni
münasibeti gören oğlan market müdirlerine
işgüzar teklif vererek, onların mehsullarını
perakende menteqelere yaymaq istediyini bildirir.
Her birinden müsbet cavab alır ve elinde bir qepiyi
bele olmadan işe başlayır. Beş il sonra hemin genc
Amerikanın en varlı sahibkarlarından biri olur. Ve
qerara gelir ki, Henri Fordu ziyaret edib ona öz
teşekkürünü bildirsin. Katibeden görüş üçün vaxt
istedikde

[1] 2 >>