olduyumuzden bir il kechib
artiq... Chunki, onunla yashadib, onunla oldum
men...
Her sabah mezarina bir qizilgul qoyaraq
baqishlamaqini istiyirem meni...
Son gununde incitdiyimchun, onun fikirli
olmasina sebeb olduqumchun...
Ama artiq yoxdu artiq, kusub gedib menden...
1 gun kusmeye dayana bilmeyen qelbim bir il
Onsuzluqa dozur helede...
Yashayiram... Ama her gun sol terefinde bir aqri,
bir sizilti hiss eliyirem nedense...
Zamaninda itirdiyim Ureyin qaliqlaridi belkede...
Bir sheyi anladim bu kechen zamanlarda...
Zamaninda Deyer Vere bilmediyim Deyerlimi...
Zaman kechdikden Sonra Yoxluqunu Bele Deyerli
bilirem artiq

<< 1 [2]