Bir cavan satıcı ile xeyli danışandan sonra arvadı Hacı dayıya şikayet edir:
-A kişi, hunu görürsen? Terbiyesiz köpeh uşağınnan allah kelmesi kesirem, ele şonquyuf üzüme baxır, ağzı da qaranquş balası kimi hemişe açıla qalıf. Arvad-zad görmüyüf-nedi?
Hacı dayı ağzını aralayıb isteyir ki, cavab versin, amma arvad imkan verir, oğlanın qarasınca söyür. Axır bir fürset tapan Hacı deyir:
-Arvad, belke o yazıq da ağzını açırmış ki, sözoo qabağına söz çıxarsın. Yazığa sözünü deyib ağzını bağlamağa imkan vermemisen daa.