Uzun zamandır ki, men de köşe yazmaq isteyirem.
Amma hardan, kimden, neden başlayacağımı bilmirdim.
Çox vaxt düşünürdüm ki, men hara, köşe yazmaq hara?
Mene ele gelirdi ki, köşe yazmaq üçün xüsusi istedad,
ağıl ve düşünce lazımdı. Ne bilim, belke de yalnış
düşünürmüşem. Sevgiden yazacağam ilk köşemi...Niye
sevgiden?.. Çünki bir zamanlar bütün eserlerin
mövzusu olan, oxuyanda göz yaşı axıtdığımız,
yaşanan sevgilerin hesretini çekerdik. Bize ele
gelirdi ki, heqiqeten heyatda bele sevgiler var. O
sevgilerin arzusu ile yaşayardıq. O zamanlar o eserleri
oxuyanda ağlımıza gelmirdi ki, bir zaman gelecek, adı
çekilende üreyimiz esen sevgi sözü bu qeder adileşecek.
Belke de menasını itirecek. Belke de menasını
itirmeyecek, biz özümüz menasızlaşdıracağıq bu
hissi...Nece?
Yaxşı sualdı eslinde, nece? Axı normal, ağıllı insan heç
bir zaman hisslerinin adileşmesini istemez. Kim isteyer
ki, heyatında birden artıq adam olsun, kim isteyer
ki, yaşadığı heyatı boyu onlarla insandan “sevirem”
sözünü eşitsin? Tebii ki, heç kim. ..
Amma ele bir zaman geldi ki, insanlara birinin sevgisi
azlıq etmeye başladı. Qadınlı, kişili sevgi axtarışına
çıxmağa başladı her kes. Hamı xeyallarındakı obrazı
axtara-axtara, her qarşısına çıxanda xeyalındakı
obrazdan bir parça tapdığında “sevirem” dedi. Böyük
sevgi kiçik sevgilere parçalandı.
Çox zaman öz-özüme düşünürem ki, göresen, insanlara
ne lazımdı? Kişilerden soruşanda deyirler ki, ideal qadın.
İdeal qadın – gözel, ağıllı, bacarıqlı, romantik, bir az da
delisov, qadınlarımız ise ideal kişi axtarışındadırlar.
İdeal kişi, pullu, romantik ve ideal er. Amma
insanlar bu istekleri isteyende düşünmediler ki, bütün
sadalananlar heç bir zaman bir insanda birleşe bilmez.
Çünki qarşındakının ideal olmasını isteyirsense, özün de
ele olmalısan. Amma axı biz bunu bacarmırıq...Eh ne
ise.... Onsuz da danışmaqla bitmeyecek.
Yeri gelmişken, ideal insan axtarışında olan bir qadın
haqqında danışmaq isteyirem. Uzun

[1] 2 >>