ki sevdiyine qovuşmaq üçün can atırdı... Qağayılara baxdı, bir-birleriyle oynaşıb, uçuşan qağayılara... Ne qeder gözel reqs edirdiler havada. Tekrar saatına baxdı genc adam. Narahatlıqlanmağa başlamışdı. Sevgilisi yene gecikmişdi, hem de çox... Bu qeder gecikmemesi lazım idi. İşde her gün burada görüşmek üçün sözleşmirler idimi? Her gün sahilde, qağayılara baxaraq, denizin onlara izah etdiyi nağılları dinleyerek bir-birlerine sarılıb hesret aradan qaldıracaqlarına söz vermirler idimi? O zaman niye gelmemişdi yene? Ağılına pis düşünceler gelmeye başladı. Xeyr.. xeyr.. ola bilmezdi.Sevdiyine bir şey ola bilmezdi. Onsuz heyat yaşanmazdı ki... O ölse bele davamlı menimle yaşar deye düşündü genc adam. Bunun düşüncesi bele xoş deyildi. Gözlerini yere endirdi. Gözyaşlarını kimsenin görmesini istemirdi. Onsuz da nedense etrafındakı insanlar ona sanki deli kimi baxırdılar. Narahat olmağa başladı baxışlardan.
Artıq bezmişdi... Yene sevgilisi geldi ağılına.. Niye gelmedi göresen deye düşünmeye başladı. Gözlerini bağladı.
7 il oldu dedi. 7 ildir her gün bu sahilde idi, sevdiyini gözleyirdi. Daha çox döze bilmedi. Üreyi parçalanacaq kimi olurdu. Gözlerinden 1 damla daha yaş güllerin üzerine damladı... Yene gelmeyecek yeqin, en yaxşısı men onun evine gedim deye zümzüme etdi... Heç olmazsa gülleri her zamanki kimi yanına qoyar, ona vermiş olardı... Genc adam ayağa qalxdı. Sevdiyiyle görüşmek üzre, yaşıl tepenin ardındakı qebirisitanlığa doğru getmeye başladı...

Ona olan Eşqi ve Sevgisi onunla birlikde ölmemişdi.

<< 1 [2]