Leonardo da Vinçi "Son Axşam Yemeyi" adlı eserini çekerken böyük bir çetinlikle qarşılaşır.
"Yaxşı"nı İsanın bedeninde,"Pis"i ise İsanın yoldaşı olan ve son axşam yemeyinde ona xeyanet etmeye qerar veren Yahudanın bedeninde tesvir etmek mecburiyyetinde idi.
Eseri yarım qoyaraq bu iki insana model olaraq istifade ede bileceyi birilerini axtarmağa başladı. Bir gün bir xorun verdiyi konsert esnasında xordakılardan birinin İsa tesvirine çox uyğun olduğunu gördü. Onu modellik etmesi üçün atelyesine devet etdi. Saysız qaralama ve eskiz çekdi.
Aradan 3 il keçdi. "Son Axşam Yemeyi" eserinin tamamlanmasına az qalmışdı.Ancaq Leonardo da Vinçi hele Yahuda üçün istifade edeceyi modeli tapa bilmemişdi.
Leonardonun işlediyi kilsenin kardinalı, eseri bir an evvel bitirmesi üçün ressamı telesdirmeye başladı.
Günlerle axtardıqdan sonra Leonardo vaxtından evvel yaşlanmış genc bir adam tapdı. Çınqıllar içindeki bu adam serxoşluqdan özünü itirmiş veziyyetde sekinin kenarına sığınmışdı.
Leonardo kömekçilerine adamı çetinlikle de olsa kilseye getirmelerini söyledi. Çünki artıq qaralama çekecek zamanı qalmamışdı. Kilseye çatanda kömekçileri adamı ayağa qaldırdılar. Yazıq,başına gelenleri anlamamışdı.
Leonardo adamın üzünde görülen inancsızlığı, günahı, eqoizmi esere eks etdirirdi.
Leonardo işini bitirdiyinde, o zamana qeder serxoşluğun tesirinden xilas olan berduş gözlerini açdı ve bu möcüze eseri gördü. Teeccüb ve hüzn dolu bir sesle bele dedi:
"Men bu eseri daha evvel görmüşem."
Leonardo da Vinçi teeccüble soruşdu:
"Ne vaxt?"
"Elimde ovucumda olanı itirmeden evvel. O zamanlarda bir xorda mahnı oxuyurdum, bir çox xeyalım vardı. Bir ressam meni İsanın siması üçün modellik etmeye devet etmişdi."
Yaxşı ve pisin siması eynidir... Her şey insanın yoluna ne vaxt çıxacağından asılıdır