Yaxud, Allahu tealanın çox sevdiyine inandığı bir quluna seslenerek; "Ey Allahın velisi, mene şefaet et! Menim üçün dua et! Allahu tealanın dileyimi qebul etmesi üçün vasiteçi ol." demekdedir. Dileyi veren ve özünden istenilen, tek Allahu tealadır. Veli, yalnız vesiledir, sebebdir. O da fanidir, heç bir şey ede bilmez. Qenaete gücü, qüvveti yoxdur. Bele söylemek, bele inanmaq şirk olsaydı, Allahdan başqasına güvenmek olsaydı, diriden de dua istemek, bir şey istemek qadağan olardı. Diriden dua istemek, bir şey istemek dinimizde qadağan edilmemişdir. Hetta müsteheb olduğu bildirilmişdir.

Bir kimse, keramete heç inanmır ise, heç ehemiyyeti yoxdur. Sözlerini isbat ede bilmez.
Qurani Kerim, hedisi şerifler ve esrlerce görülen, bilinen hadiseler, onu haqsız çıxarmaqdadır. Beli bir cahil, bir axmak, dileyini Allahu tealanın qüdretinden gözlemeyib, veli yaradar, eder dese, bu düşünce ile ondan istese, bunu elbet qadağan etmeli, ceza da vermelidir. Lakin bunu ireli sürerek, İslam alimlerine, ariflere dil uzadılmaz. Çünki, Resulullah efendimiz qebir ziyaret ederken, meyide salam vererdi. Meyidden bir şey istemeyi heç qadağan etmedi. Ziyaret edenin ve ziyaret olunanın hallarına göre, kimine dua ediler, kiminden kömek istener.
Peyğemberlerin qebirde diri olduqlarını her müselman biler ve inanar. (15)

<< 1 [2]