Sehrada avara-avara gezen bir filosof, devesi ile sefer eden bir kendliye rast geldi. Haradan gelib hara getdiyini öyrendikden sonra, devenin iki yanına sallanmış çuvallarda neler olduğunu soruşdu. Kendli:


- Onların birine buğda, digerine qum doldurdum, -deye cavab verdi.


Filosof:


- Buğdanı anladım, amma qumu ne üçün doldurdun? deye soruşduqda kendli:


- Ikinci çuval boş qalsaydı tarazlıq pozulardı!- dedi. Filosof gülmeye başladı:


- Tarazlıq temin etmek üçün buğdanın yarısını da o birisine doldursaydın her halda daha ağıllı hereket etmiş olardın, -dedi.


Kendli çaşmış, bu müdrik adama heyranlıqla baxmağa başlamışdı.


- Sen, — dedi, padşah, yaxud vezir olmalısan! Bu qeder ağıl ancaq onlarda ola biler.


- Xeyr, -dedi filosof, men ne padşaham, ne de vezir.


- Ele ise dükan sahibi zengin bir adamsan...


- Ne gezer, cibinde qepiyi bele olmayan bir adamam men! Bu qeder melumat ve hikmetin evezinde elimdeki bu deyenek ve cındır paltarlarla gezib dolaşıram sehralarda...


Kendli bu cavab qarşısında heç memnun olmamışdı:


- Çekil get yanımdan!-deye qışqırdı. Senin melumat ve hikmet dediyin şeyin bir faydası olsaydı, evvelce özüne fayda vererdi. Torbanın birinde qum, digerinde buğda olması, senin içiboş melumat ve felsefenden daha yaxşıdır!