bilirem".


Canavara qalib gele bilmirem, buna kifayet qeder gücüm, qüvvetim yoxdur, amma meharetle yalan danışıram, özde heç bir qüvve serf etmeden. Buna nece ad vermek olar? He… buna yaşamaq deyirler! Men yaşamalıyam, o yaşamalıdır, biz yaşamalıyıq! Onun, her kesin qelbini qıra -qıra, çox qelbleri vaxt «söke-söke», axı, «tikmeyi» bacarmırıq. Çünki üreyi sökmek asandı, bir -iki kelme acı söz. işler qaydasındadır, gözlerini açdın- yumdun meqsedinin zirvesindesen. Amma canavarla bacarmırsan axı. Onu «sındırmaq», «sökmek» elinden gelmir. Buna irade. güc, ürek lazımdı. Senin üreyinse çırpınır ağrıdan, can verir. Onda başa düşürsen ki, xestelenmisen, amma ölüme aparan, ona yaxınlaşdıran, seni «xilas eden», xilaskar xerçeng, ya setelcem xesteliyine yox! Sen «Canavar» tutmusan, cavanar xesteliyi.Bu ise öldürmür, eksine daha da yaşadır. Yaşamağa mecbur edir. Amma 5 il desen 50 il, 1 il desen 100 il yaşadır, çox mehriban ve qayğıkeş xestelidi.


He, nifret edin mene, buna hazıram! Onsuzda canavarın pencesindeyem, onsuzda o meni buraxmayacaq, zeif damarımı tutub. Vaxtaşırı basır damarımı, nifret edin mene! Heç olmasa onunla çarpışanda nifretle vuruşum. heç olmasa nifretle bağırım ona.


Nifret edin mene, Men bunu isteyirem...mene nifret verin!!!

<< 1 [2]