bir mena gizlenib. Etrafımızdakı her şey davamlı olaraq dağılmağa, köhnelmeye, çürümeye doğru gederek, bize eslinde çox ehemiyyetli bir mesaj verir. Bu, dünyanın müveqqeti ve aldadıcı bir xeyal olduğu heqiqetidir.

En esası ise dünyadakı bütün heyvanlar, bitkiler, insanlar yeni yer üzündeki bütün canlılar ölümle qarşılacaq. İnsanın bu böyük heqiqetin ehemiyyetini qavraya bilmemesinin bir sebebi de ölen insanların ve heyvanların yerine yenilerinin doğulması, tebietde her il yeni mehsulların yetişmesidir. Bu heqiqeti qavraya bilmeyen insan, müveqqeti olan şeylere lazım olduğundan daha çox deyer verir, onlar üçün heedden çox diqqet ve zaman ayırar. Sadece istediyi şeylere "sahib olmaq" ehtirası ile yaşayar. Halbuki her şeyin tek sahibi Allahdır. O, dilediyi müddetce canlılar var olar, dilediyi anda da yox olar, ölerler.

Allah insanların dünyanın bu aldadıcı yönüne aldanmamaları, bu heqiqeti düşünmeleri üçün Quranda müxtelif nümuneler vermişdir:
Heqiqeten, dünya heyatı göyden endirdiyimiz yağmura benzer ki, onunla yer üzünde insanların ve heyvanların yeyeceyi bitkiler yetişib (elvan çiçekler ve müxtelif meyvelerle) bir-birine qatışar. Nehayet, yer üzü bezeklenib süslendiyi ve sakinleri de (onun mehsulunu, meyvesini) yığmağa qadir olduqlarını zenn etdikleri vaxt gece, yaxud gündüz emrimiz geler ve Biz onu, dünen üzerinde bol mehsul olmamış kimi, (yolunub) biçilmiş bir hala getirerik. Biz ayelerimizi düşünen bir ümmet üçün bele etraflı izah edirik!.
(Yunus suresi, 24)

<< 1 [2]