“30 aprel günü ele bilirdik ki, küçe itlerini vururlar. Bizde dedik ki, günün günorta çağı iti vurmaq olar, amma hardan bileydik ki, günün günorta çağı neinki iti, ele insanı da vurmaq olar”
Bu gün o günün 3-cü ildönümüdür ve bu gün yene o güne qayıdacağıq. Söhbetin Azerbaycan Dövlet Neft Akademiyasında (ADNA) baş veren qanlı terror hadisesinden ve günahsız şexslerin ölümünden getdiyi, yeqin, hamıya aydın oldu. Hemin gün men ikinci kursda oxuyan bir telebe kimi bu acını hiss edib hemyaşıdlarımın acısını özümünküleşdirmeye çalışırdım. Bu gün ise o acının, kederin içinde olan bir şexsi danışdıracağam. Qarşımda oturan bu genc qızın bütün arzuları da ele o gün puç oldu. Çünki o bütün arzularını onunla beraber qurmuşdu, her şeyi onunla beraber edecekdi...


7 güllenin qurbanı
Niyese birinci onlara getmek isteyirdim, amma o, istemedi. Valideynleri üçün hemin güne bir de qayıdaraq eyni hisleri yeniden yaşamağın çetin olduğunu dedi ve biz de razılaşdıq. Yadımdadır hemin gün helak olan bütün telebe yoldaşlarımızın ölümüne çox üzülmüşdük, amma men bu gün onlardan birini seçdim ve ondan danışacağam. Çünki onun ölümü digerlerinden ferqlidir. Onu ölüme ise bir zeng sesledi... Xülase, “Qafqazinfo”nun bugünkü qehremanı ADNA-dakı terror zamanı 7 gülle ile helak olan Savalan Cabbaravun bacısı Nermine Cabbarovadır.




Ele bir an yoxdur ki, Savalanı xatırlamayaq
Aradan 3 il keçse de Nermine heyatlarında heç neyin deyişmediyini deyir: “3 il asan gelir, keçdi, getdi. Amma 3 ili biz sözün esl menasında facie ile keçirtmişik. Ürekden hele bu güne kimi gülmemişik. Sadece heyatda formal olaraq yaşayırıq, çünki yaşamalıyıq. Amma ne ürekle yaşayırıq, ne de meqsedimiz var. Biz her seher eyni hadiseyle durub, eyni hadiseyle de yatırıq. Ele bir an yoxdur ki, Savalanı xatırlamayaq. Çox ağır itkidir, artıq o yoxdur. İsteyirem ki, yarımçıq qalan arzularını yerine yetirim. Ona qismet olmadı ADNA-nı qırmızı diplomla qurtarmaq, özüm qırmızı diplom aldım. Ona qismet olmadı magistr tehsili

[1] 2 3 ... 8 >>