ayaqlarım yerimirdi. Pillekenler mene onu xatırladırdı. Hemin gün Savalanın geyindiyi kurtkasını mene verdiler. Kurtkasını geyindim, vurulduğu yerde güllenin izleri qalmışdı.. O korpusda yeriyende men ancaq qardaşımı düşünürem, o buradan son defe çıxdı”.

Ve o zeng. Savalan bir zengin heyecanına dayanmayıb çöle qaçdı. Belke de o zeng olmasaydı, onlar ele sakitce imtahan verib, digerleri kimi olanları ya eşider, ya da telekanallardan izleyerdi.








Nermine ise Savalana zeng vurduğu üçün bezen özünü günahkar hiss etdiyini bildirir: “Menim yerime kim olsaydı qardaşına zeng ederdi. Men hemin gün 1-ci mertebede dersde idim. Hetta saata baxdığımı da xatırlayıram ve saat onda 09:25 idi. Müellime jurnalla bağlı nese kömek edirdim, bir de gördük ses gelir. Tesevvür etmezdim ki, bu gülle sesidir. Ele bil demiri demire vururdular. Hetta o sese hamı güldü, ele bildik zırpaket partdadırlar. Sonra müellimimiz dedi ki, belke, küçe itlerini vururlar. Bizde dedik ki, günün günorta çağı iti vurmaq olar, amma hardan bileydik ki, günün günorta çağı neinki iti, ele insanı da vurmaq olar. Heyetden universitetde telebeleri vurulduğunu eşitdik ve hiss edirdik ki, silah seslerinin yuxarıdan gelir. Men de tez Savalana zeng vurdum, bilirdim ki, o imtahandadır. Telefona cavab vermediyini görüb qorxdum ve dedim ki, yuxarı qalxıram. Men ele bilirdim Savalangil 3-cü mertebededirler. Eslinde imtahan 5-ci mertebede imiş. Artıq hamı bir-birine qarışmışdı. Qaçan kim, gelen kim. Hele bilmirdik ki, aşağıda artıq bir neçe neferi vurublar. Hamı pencereden yavaş-yavaş aşağı düşmeye başladı. Men ise qardaşımın sesini eşitmeden heyete düşmeyeceyimi dedim. Müellime de menimle qaldı. Savalana universitetde atışma barede melumat verende gördüm ki, heç neden xeberi yoxdur, hetta mene dediki, imtahandayam, narahat etme meni. Menle sağollaşandan sonra qrup yoldaşlarına desin ki, universitetde atışma var. Sesi eşitseler de, fikir vermeyibler. Pencereden heyete düşende her şeyin real olduğunu

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>