İnsanğolu çox qeribedir. ..Sevinir ağlayır, kederlenir ağlayır, hesret çekir ağlayır, qovuşur yene de ağlayır. Sözler kifayetsiz olduğundan, gözyaşları ifade edilmesi çetin olanı anlatmağa çalışır Eslinde ağlaya bilmek özü böyük bir nemetdir. ..Ve ağlamaq daş ürekli olmadığımızı gösterir. Eyni zamanda insan olduğumuzu, hiss etdiyimizi, DUYĞUSUZ olmadığımızı...

Amma bezen deryasından aşağı süzüle bilmez gözyaşları. ..Onlar boşu-boşuna axmaz..Çünkü çox daha evacib bir vezifeleri vardır. Qelbde bir yanğını söndürmek isteyerler. Göz qapaqlarınızın alov-alov yandığı, boğazınıza bir şeylerin düyümlendiyi, burnunuzun ucunun göynediyi anlar oldumu heç? Diqqet yetirdiniz mi o zaman gözyaşlarınızın istiqameti necedir? En çetin olanı belke de budur ...

Ağlamaq zeiflikdirmi? Niye ağlamağımız lazım olan anlarda; yumruqlarımızı, dırnaqlarımız ovuclarımızı örtene qeder sıxar, boğazımızdakı düyünleri udqunaraq aradan qaldırmağa çalışarıq? Niye gizlederik kövrelmiş gözlerimizi,islanmış kirpiklerimizi başqalarından?


Rahat tamaşa edin,men ağlayıram! Utanmıram heç kimden. ..O qeder içime axıtdım ki gözyaşlarımı! . ..O qeder yaşadım kederimi içimde,yandırdım qelben özümü....Tab getirmedi qelbim bele buna



Ağlayıram dostlarımın vefasızlığına göre
Ağlayıram Yaradana vefasızlığıma gören�
Ağlayıram darıxıb da qovuşa bilmediklerim üçün
Ağlayıram içimi ağrıdan, üreyimde qanad çalmağa can atan arzularım üçün
Ağlayıram istemeden de olsa üreyini qırdıqlarım üçün
Ağlayıram unudulmaması lazım olanları unutduğum üçün
Ağlayıram Rebbime xeyirli qul ola bilmediyim üçün
Ağlayıram yaxınlaşdıqca uzaqlaşdıqlarıma
Ağlayıram sevgi dolu sandığım çirkinleşenlere
Ağlayıram qiymetini bilmediklerime
Ağlayıram deyer verdiklerimin biganeliyine
Ağlayıram sevsem de,günahsız olduğum halda menden üz dönderenlere
Ağlayıram heder olan illerime
Ağlayıram bir ömür ağlaya bilmediklerime



GÖZYAŞLARIM BU GECE BİTERMİ?
RUHUMDAKI ÇİRKLERİ YUMAĞA YETERMİ?
ÜREYİME GÜNEŞ

[1] 2 >>