Otağın divarındakı beyaz rengin ahengini dini bir tablo ve qonşu binadan düşen işığın eks etdirdiyi perdenin kölgesi pozurdu. Gözüne yuxu getmediyi üçün tabloya gözünü zilleyerek düşünürdü. Öten günün ve günlerin hesabatını verirdi...

Ne etdim bu gün men? Nece keçdi günüm? Günah işletdimmi? Kimese bir yaxşılığım oldumu?... Maddi sıxıntısı olan iş yoldaşına yardım ede bilmemişdi, amma isteyerek yox. Telebenin teklif etdiyi rüşveti qebul etmemişdi. Deyesen bu gün etdiyi en yaxşı iş idi, he elbette bir de xırda bir şey - yere yıxılıb qalxması üçün kömek isteyen yaşlı qadına kömek etmişdi. Daha bir sade günü geride qoymuşdu. Keçmiş artıq keçmişdir deyib, evvelki günleri düşünmekdense sabahı düşünmeye çalışdı...



Sabahı üçün esas maddi sıxıntı görürdü. Aylıq xercleri demekj olar ki, aylıq qazancı ile üst-üste düşürdü. Bu aydan digerine bir elave demek olar ki, mümkün deyildi. Bes menevi cehet? Valideynlerini az qala bayramdan-bayrama ziyaret etme vaxtı olurdu. Uşaqları ile, ailesi ile az vaxt keçirirdi. Bir ay evvel yuxarı mertebeye köçen qonşunu hele görmemişdi. Uşaqlığı keçen bibisi oğlunu en son 5 ay evvel görmüş, 1 ay evvel danışmışdı. Gündelik problemler, iş-güc, istirahet üçün vaxt tapılmırdı. En son mezuniyyete çıxanda gördüyü dost-tanışlar vardı.



"Ne olacaq bu heyatın sonu?" - deye düşünmeye başladı. İller, aylar, günler keçir. İstirahete, aile, qohum-eqreba, dost-tanışla vaxt keçirmeye imkan tapılmır. Bu qeder iş-güc, amma maddi sıxıntı var. Ne olacaq bundan sonra? Bu güne kimi nece gelibse bundan sonra da ele gedecek? Daha yaxşı olma ehtimalı yoxdur? Amma yox, var, insan şüuru, o çox şeyi hell ede biler, eziyyet de çeker, xoş gün de görer, hamısını yaşayar. Her zaman işıqlı sabah vardır. Amma nece? Bunun üçün arxamda güc lazımdır. Bundan sonra her şeyi deyişmek üçün ne edecem? Off, sözde demek asandır...

Bu anda bütün gece düşündüklerinin, sıxıntılarının cavabı pencereden eşidildi. Gözünü rahat yumub yata bildi. Artıq gec de olsa yadına

[1] 2 >>