Günlerin bir günü üç dost qatar stansiyasına gelir. Qatarın terpenmesine yarım saat qaldığından oturub bir az yemek yeyirler. Bunlar şirin-şirin yemek yeyerken, birden qatar terpenir, dostlar ise telaşa düşür. Biri hesabı verir, o biri ise çantaları yığır.Bundan sonra onlar qatarın arxasınca qaçmağa başlayırlar.Dostlardan biri çetinlikle de olsa qatara minmeye bacarır. Diger ikisi ise qaçmağa davam edir. Sonra onlardan biri de qatara çıxmağı bacarır. Sonda tek qalan dost bir az qaçdıqdan sonra yere serilib, gülmeye başlayır. Qıraqdan onu gören biri yaxınlaşıb soruşur:
-Ay qardaş!!!Senin dostların qaçıb qatara çatdılar. Amma sen çata bilmedin, yere uzanıb qeh-qehe çekirsen. Neye gülürsen?
-Dost deyir: Çünki onlar meni ötürmeye gelmişdiler.
[/center]

Bes sizin heyatınızda bu cür dostlarınız olubmu? Ve ya sualı bele qoyum, sizi candan başa düşen, halınıza yanan, özünü unudan dostunuz varmı? Güvendiyiniz, heqiqeten etibar etdiyiniz biri heyatınızıda varmı?