Bayezid Bestami hezretleri bir gün delixananın qarşısından keçir. Delixana xidmetcisinin toxmaqla bir şey döydüyünü görür:
- Ne edirsen?
Xidmetçi:
- Bura delixanadır. Delilere derman hazırlayıram.
- Menim xesteliyime de bir derman tövsiye edersenmi?
- Xesteliyini söyle.
- Menim xesteliyim günah xesteliyidir... Çox günah işleyirem..
- Men günah xesteliyinden anlamam... Men delilere derman hazırlayıram..
Barmaqlığının arasından danışılanları eşiden bir deli, Bayezid Bestami hezretlerine:
- Gel baba, gel! Senin xesteliyinin çaresini men söyleyim, deye seslendi.
Bayezid Bestami hezretleri, delinin yanına gelerek:
- De görek, menim derdime çare nedir? dedi.
Deli bu dermanı tövsiye etdi:
- Tövbe kökü ile istiğfar yarpağını qarışdır... Ürek havanında tövhid toxmağı ile döy, insaf eleyinden keçir, göz yaşıyla yoğur, eşq sobasında bişir... Axşam-seher bol miqdarda ye... O zaman göreceksen senin xesteliyinden eser qalmaz, dedi.
Bu gözel dermanı öyrenen Bayezid hezretleri:
- Ey fani dünya ey! Demek, seni de deli deye bura getirmişler, deyib oradan ayrıldı.
Bu derman, hele de günah xestesi olanlara tövsiye olunmağa deyer bir dermandır. Yeni bu düsturun hökmü hele davam etmekdedir..