Bir coxlari soruşurlar ki, ölümden sonrakı alem de bu dünya kimidir? Yoxsa ferqlidir? Cavabında demek olar ki, bir çox şahidlerimiz vardır ki, o alemin bu alemle çox ferqli olduğunu tesdiq edir. Yaxşı olar ki, bunu ana betninde olan veziyyetle müqayise edek. Ana betninde olan uşaq bayırdakı heyat haqqında ne ise öyrenmek istese, Ayı, Güneşi, dalğaları ve tufanı görmek istese, bunu ede bilmez. Çünki heç kim ana betninde bu şeyleri göre bilmez. Bu dünyanın mehdudluğu başqa cahanın genişliyi ile müqayise edile bilmez. Ona göre de biz heç bir zaman o biri alemin nemetlerini derk ede bilmerik, bu, mahal ve qeyri-mümkündür








Bele ki, Peyğemberden (s) gelen hedisde oxuyuruq: “Behiştde ele nemetler vardır ki, heç bir göz görmemiş, heç bir qulaq eşitmemiş ve heç kimin ağlına gelmemişdir”. Quran buyurur: “Heç kim bilmez ki, onlara etdikleri emellerin ecri olaraq göz aydınlığı olan nece şeyler gizledilib-saxlanmışdır”







(“Secde” 17)

O alemin qanunları da bu alemle ferqlidir. Meselen, Qiyamet gününde insanın emelleri, el ve ayaqları, hetta derileri bele şahidlik ederler. Quran buyurur: “Bu gün ağızlarını möhürlerik. Onların elleri Bizimle danışar, ayaqları da etdiklerine şahidlik eder”.
(“Yasın” 65).

“Onlar öz derilerine deyerler: “Ne üçün bizim eleyhimize şahid keçdiniz?” Deyerler: “Her şeyi dile getiren Allah bizi dile getirirdi, O, sizi ilk defe yoxdan yaratdı ve siz Ona teref qaytarılacaqsınız”.
(“Fussilet” 21).


Beli, bunları tesevvür etmek çox çetindir. Ancaq heqiqetdir. Biz bu heqiqete bir xeyal kimi baxırıq, onun ehemiyyet ve xüsusiyyetini derk ede bilmerik. Ancaq bu qederini bilsek yaxşı olar ki, o dünyanın mükafat ve cezası hem maddi olacaqdır, hem de ruhi olacaqdır. Çünki meadın iki terefi vardır. Quran buyurur: “İman getiren ve saleh emeller eden kimselere beşaret (müjde) ver ki, onlar üçün (ağaclarının) altından arxlar axan bağlar vardır. O bağların mehsullarından ruzi verildikleri zaman: “Bu daha bundan evvel bize

[1] 2 >>