anlayışlı davranışı, digerinin sebri ve ezmi digerlerine nümune olacaq ve onların qelbini Quran exlaqının gözelliyine isindirmeli ve vezifelerini yerine yetirmek üçün gösterdikleri cehdin parçalarıdır.
Ancaq unutmaq olmaz ki, yaxşıları güclendirecek, yer üzüne gözelliyi hakim qılacaq olan Allah’dır. Buna göre “Menim cehd etmeyimle ne olar?” demek şeytanın bir vesvesesidir ve bu sese uyanlar mesuliyyetlerinden boyun qaçırmış olurlar.

Her insanın gözel exlaqlı ve vicdanlı bir insan olduğu müddet boyunca yaxşılıq ve xeyir üçün ede bileceyi çox gözel şeyler vardır.
Meselen, çox ağır bir yük qaldıracağı zaman etrafdakı on beş neferden sadece dördü yükün altına girseler ve digerleri “biz onsuz da zeif, çelimsiz adamlarıq, bizim kömeyimizden ne olar” deye kenarda dursalar bunun uyğun qerar olmayacağı aydındır.
Ancaq on beş neferin on beşi de yükün altına girse ve her biri gücü yetdiyi qeder yükü qaldırsa, o dörd neferin çiynindeki ağırlıq da çox yüngülleşecekdir.
Kimin neyi ne qeder etdiyi deyil, gücünü ne qeder istifade etmesi vacibdir.

Allah Quran’da heç kimseye gücünün yetmeyeceyi bir yük yüklemeyeceyini bildirerek onsuz da her yaxşı insan üçün bir asanlıq vermişdir:

Mehz onlar yaxşı işler görmeye teleser (bir-birile yarışar) ve bu işlerde (başqalarından) önde gederler. Biz heç kesi gücü çatmayan işi görmeye vadar etmerik. (Her kesi yalnız qüvvesi çatdığı qeder yükleyerik.) Bizde haqqı söyleyen bir Kitab vardır. Onlara (haqsız yere esla) zülm olunmaz. (Müminun suresi, 61-62)

<< 1 [2]