Yoxsul bir dervişin arvadı hamileydi.Derviş bele niyyet eledi:
-Eger Allah-Teala mene oğul verse,eynimdeki paltarımdan başqa her şeyimi fağır-füğaraya bağişlayacağam.
Doğurdan da dervişin oğlu oldu ve o,var-yoxunu kasıblara payladı
Bu hadiseden bir xeyli keçmişdi.Bir gün yolum o kendden düşdü.
Dervişi soruşdum,dediler zindandadır.Sebebini bilmek istedim.Dediler:
-Oğlu şerab içib,dava salıb,kimise öldürüb qaçıb.Evezıne atasını hebse salıblar.
Dedim:
Bu belanı o özü Allahu-Tealadan istemişdi.

Bezen biz Allahdan isteyirik amma " xeyirlidise qismet et " sözünü dilimize getirmirik.
Derviş de oğulu istemişdi,ancaq ona ağıl istemeyi unutmuşdu…