başlamış, istirahet etmeden çubuqlar, teller hazırlayıb onları düzürmüş. Sehere qarşı caduger demirçinin çiti yetişdireceyini anlamış, ve onu manee töretmek üçün ağılına bir hiylegerlik daha gelmiş... Qızının qılığına bürünmüş ve mahnı oxumağa başlamış. Mahnı ele derin ele gözelmiş ki demirçi cekicini buraxıb dinlemeye başlamış. ..Büyücü güneş doğana qeder söylemiş.

Güneş işıqları penceresine vurduğunda gözel qız oyanmış, derhal pencereye qaçmış; çitin yarısı dayanırmış... demirçini xeberdar edib güneş işığından qaçırmaq istemiş, amma gecikmiş.. Gün işığı üzerine deyer deymez genc adam daşa çevrilmiş. ..büyücü haradadırsa xoşbextlikden uçmaq üzreymiş. Atasının oynadığı oyunu gören qız çox kederlenmiş, ve elinde demirçinin hediyyesi olan demir çiçek ile daşa çevrilmiş olan sevgilisinin yanına qaçmış. Ağlamış, ağlamış, ağlamış... göz yaşları daşı eride bilmemiş, amma demirden çiçeyi canlandırmış. Gözyaşları ile beslenen çiçek böyümüş, sepilmiş, bütün qalanın etrafını çevrelenmiş. Demirçinin tamamlayamadığı çiti çiçeyi tamamlamış. Bu gözel çiçeyi görüb beyenenler götürüb başqa yerlere de ekmişler ve belece bütün dünyaya yayılmış. Gözeller gözeli Rosanın (Gül) xatiresine her yerde onun adı ile xatırlanar olmuş.

<< 1 [2]