Bir gün laboratoriyada...

Tibb fakültesinde tehsil alan telebeler labaratoriyada bir cesed etrafında toplaşırlar. Professor dersine başlayır; Tibbde iki şey hekimler üçün çox vacibdir, birincisi insan vücudu ile elaqedar heç bir şey sizin üçün iyrenc olmamalıdır. Meselen, deyir ve barmağını cesedin qıçına salır ve çıxardıb öz ağızına salır. “Hee, indi sizler de eyni şeyi edin! ". Telebeler teeccüb içinde bir-birinin üzüne baxırlar. Amma professor çox ciddi idi ve telebeler istemeseler de hamısı növbe ile cesedin qıçını barmaqlayıb ağızlarına salırlar. Telebelerin hamısı bu işin dadına baxıb berbad bir hala gelerken, professor mühaziresine davam edir;
" Bir tibb hekimi üçün ikinci en ehemiyyetli nüans müşahidedir" deyir ve davam edir;

Men cesedin qıçına başqa barmağımı saldım amma öz ağzıma işaret barmağımı apardım…

" İndi, bir hekim üçün, diqqetli olmağın ne qeder ehemiyyetli olduğunu eyani süretde öyrenmiş oldunuz ".