Harun seher geyinib evden çıxdı. Qutuda qalan axırıncı siqareti damağına qoyub yandırdı.
Fikirleşdi ki, belke ele seher-seher gedib Güleri görsün.
“Yox, axşam yaxşıdır. Seher romantik söhbetler üçün elverişli vaxt deyil. Heç kim yuxudan duran kimi sevgilisine eşqname oxumur...”
Bir az gedenden sonra yene siqaret çekmek istedi. Elini cibine salanda yadına düşdü ki, axırıncı siqareti bayaq çekib. Yaxınlıqdakı mağazaya girib siqaret aldı. Bayıra çıxan kimi qutunu açdı, siqaret yandırdı.
Daldan ses geldi. Deyesen, kimse istemeden kimese toxunmuşdu.
- Xalacan, bağışla.
- Allah bağışlasın.
Sesi Gülerin sesine oxşatdı. Harun çevrilib baxanda gördü ki, yaşlı bir qadın ona teref gelir, ona toxunan qız ise yeyin addımlarla o biri terefe gedir. Qız boy-buxunundan, saçlarından Gülere oxşayırdı. Eyninde boz rengli plaş var idi.
“Axı onun bu rengde plaşı yox idi... Men de qeribe adamam e... plaş almaq ne çetin iş imiş ki... Bir de ki, Gülerin burda ne işi? Deyesen mene ne ise olub. Gördüyüm her qızı Gülere oxşadıram.”
Fikirden ayrılanda Gülere oxşatdığı qız artıq yox idi...



Ferruxun Gülerden xeberi var idi. Amma ne onu görmüşdü, ne de ki, onun haqqında nese bilirdi. Harunla da bu barede danışmırdılar. Bir yana baxanda Harunun sevgilisinden Ferruxa ne? Onun heyatı ayrl, bunun heyatı ayrı.
Iki gün erzinde Harun yaman deyişmişdi. Onsuzda qaraqabaq adam olan Harun daha da qaraqabaq olmuşdu. Daim ne haqdasa fikirleşirdi. Yaman dalğınlaşmışdı.
Ferrux kor deyildi ki, Harunda baş veren bu deyişikliyi görmesin ve özlüyünde yeqinleşdirmişdi ki, bunun Gülerle elaqesi var.
- Harun, Güler necedir?
- Bilmirem.
- Nece yeni bilmirem?
- Bilmirem de... Bilmemek nece olur? Güler meselesi daha qurtarıb.
Ferrux daha heç ne soruşmadı. Onsuz da Harundan bundan başqa heç ne öyrene bilmeyecekdi. Bele hallarda en münasibi susmaqdır.
Günota Harun bir-iki harasa getdi. Ferrux Harunun stolunun üstünde ne ise axtarırdı. Stolun üstüne perakende halda sepelenmiş kağızların üstünde

[1] 2 3 4 >>