bil
yas içindedir. Arada onlara oğlumdan danışıram, qeribe-qeribe baxırlar üzüme, bilirem qısqanırlar, onların heç birinin yeqin övladları yoxdur. Yazıqlar,bezen ele salırlar meni, inanin heç incimirem,
onların hamısını bağışlayıram. Geceleri oyanıram,
bezileri yatağında hönkürtü ile ağlayir, bezileri
kiminse resmini qucaqlayıb, kimise gözleyirmiş kimi pencereden bayır qapısına baxır, ne bilim buralar qeribedir. Yemekler de qeribe dadır. Qulluqçularla da dalaşdım. O gün onları qorxutmuşam, dedim ki,
oğlum gelen kimi hamınızı şikayet etdirib
qovduracağam buradan, heç ne deye bilmediler.
Ehh, oğlum niye gelmir, gör neçe ay oldu, zeng-zad da elemir, işleri çoxdur, yoxsa mütleq gelerdi menim oğlum, mütleq gelerdi!
Artıq hamı qeribeleşib, burada heç refiqem de yoxdur, ele hamısının başı aşağıda, toxunsan ağlayacaqlar, birden görürsen ki, bir qrup mekteb uşaqları gelir, müellimleri ile hediyye de getirirler.
Ele sevinirler ki, buradaki qocalar, hediyye alanda
gözleri yaşarır, qucaqlayıb bağırlarına basırlar uşaqları, ele bil öz neveleridir. Kiminse gelmeyi buranın en xoşbext günü olur, men heç fikir
vermirem onlara, hediyye de almıram. Bu vaxtlarda
artıq çox darıxıram oğlum üçün, gelseydi de bir
görseydim, zeng etse, sesini eşidim, besimdir.
Hekimler gelib, mene qeribe-qeribe baxırlar, suallar verirler, onlara dedim ki, rahat buraxın meni, oğlum
gelende hamınızı redd eliyecek buradan. Sonra
çox utandim. Sen deme hekimi de oğlum
gönderibmiş, canim oğlum..
Hekim dediki oğlum onları bura gönderib ki, eslinde
men onlara kömek etmeliyem. Oğlumun yeni inşa
etdirdiyi xestexananın bir şöbesinde, maaş da
vereckler ki,Mene onlara çetin işlerinde kömek edim. Meni
aparanda bedenimi xüsusi bir paltarla bağladılar ki, xesteler menim de Xestexana işçisi olduğumubilmesinler. Bedenimi terpede bilmiridim. Burada xestelerle bir yerde qalıram. Eyni dermanlardan
mene de verirler ki, xesteler şübhelenmesin. Bezen
de yatıb qalıram huşumu itirirem, dermanlar

<< 1 [2] 3 >>