yoxsa?»
Onlarda -«ALLAHIN rehmeti genişdir ve
seferde uzundur» dediler. Üzümü çevirdim qorxu içerisinde
baxdım ailem, atam, emim, qardaşlarım
ve qohumlarım hamısı bir sandıq içinde
meni daşıyırdılar.
Onlara doğru getdim ve onlara dedim
ki, menim üçün dua edin lütfen. Amma heç kim mene cavab vermirdi.
Kimi ağlayırdı, kimi ise hüzünlü idi.
Qardaşıma gederek, «diqqetli ol
dünyanın fitnesi seni aldatmasın»-
dedim.
Meni eşitmesini çox isteyerdim. O iki melek meni qebirdeki cesedimin
üzerine bağladılar. Baxdım ki, atam
torpaq atır, qardaşlarım torpaq atır,
Ordakı insanlar hamısı torpaq atırdı
üzerime....
dedim — «ahh Kaş ki, onların yerinde olsaydım
ALLAHA tövbe etseydim...
Kaş ki, dünen seher namazımı
qılsaydım...
Kaş ki, her gün REBBIME dua etseydim...
Kaş ki, her gün tövbemi yenileseydim... Kaş ki, pisliklerden uzaq olsaydım...»
Başladım qışqırmağa, «ey insanlar
diqqetli olun dünya heyatı sizleri
aldatmasın»
Heç olmasa birinin meni eşitmesini çox
isteyerdim. amma…



Yaxşı sen meni eşidirsenmi ???

Ele ise hemin gün «kaş ki...» sözünü
dememeyimiz üçün fani dünyanın
aldadıcı gözelliklerine uymayaq, bir
hereketi etdiyimiz zaman bizim de bir
gün öleceyimizi xatırlayaq. Gece
yatdığımız zaman «men bu gün ne sevab iş gördüm? Ne günah iş
gördüm» deye özümüzü mühakime
edek. Başımızı yastığa qoyduğumuz
zaman vicdanımız rahat olaraq yataq...

<< 1 2 [3]