heç yatmıyan biri ile, ve yaxud xasiyyeti çetin, acı dil olan birisi

ile aile qurasan amma ona el qaldırmaq ne bilim menim üçün agla sığmazdı. Mence o ananın ne

qeder sehvi olsa da, körpesinin birce tebessümüne göre bağışlamaq olardı.... bu indiyedek

rastlaşdığım en ağır ve dehşetli bir menzere idi... içimi ani de olsa nifret hissi bürüdü, üreyimde

heç neye ve heç kime inam qalmayıb artıq...

Hemin gün ise o mehsum ana üçün edebileceyim bir şey yox idi, gözlerimden süzülen göz

yaşlarından başqa...

Beynimde ise yalniz bir sual var idi “axı nece ??nece insanlar bu qeder amansız ola bilir???
[/hide]


[hide]Bir kişiye ailenin başçısı deye hörmet edilirse, bu ona her istediyini etmeye delalet vermir!!!!

<< 1 [2]