Sevgi! Ne qeder de pis bir duygudur. Bir zamanlar onu İtirmemek uçun çekdiyim eziyyetlerim, tokduyum mesum goz yaşlarim ebes imiş. Niye axi men o goz yaşlarimi gunahlarimin bagişlanmasi uçun deyil, layiqsiz birisi uçun axitdim? Axi neden bele sebebsiz birini sevdim? Axi neden sevilmeye layiq olmayan birisi uçun gunlerce goz yaşlarim içinde boguldum. Butun suallarima cavab tapdim amma bir tek onu neden sevdiyimi ve ne uçun ayrildigimizi bilmirem. Belke de bilmesem yaxşidir. Belke de bilseydim bu qeder aci çekmezdim. Heyatda bir tek şeyi her şeyden çox yaxşi bildim sevgi yalandir. Tek-tenha oldugum anlarda gozlerim, ureyim menden hesab soruşur. Axi neden meni sevmeyen uçun mene bu qeder ezab-eziyyet çekdirdin? Amma bu salima cavab tapa bilmirem. Sadece ureyimi ve zamansiz yerde lazimsiz sevgini gunahkar hesab edirem. Zaman bizi ayirdi.. Sevgimizin sonu oldugunu bilerek seni senden xebersiz sevdim. Sene olan sevgimi senden ve meni taniyan her kesden gizledim. Axi men seni seve-seve sen menden ne sebebe ayrildin?! Belke de ne vaxtsa bileceksen ki, men seni olumune sevdim. Amma onu da bil ki, bir daha gelsen ne sene verecek sevgim, ne de sene layiq nifretim var. Ne seni unudacaq gucum, ne de seni yeniden yaşayacaq hevesim var.