burda... ey men
darıxıram axı... Aydındır sende bele etdin... Sen de
meni terk etdin hamı kimi. Men ise sene
inanmışdım. Özümden çox inanmışdım. Sende bu
cemiyyet tek eclaf çıxdın. Eclaf... neise daha seni
narahat etmeyecem. Bu günden sonra daha heç
kimi narahat etmeyecem. Ne de kimse meni. Men
daha bezmişem. ELVİDA...

Gece saat 04:50...
16 mertebeli binanın damı güclü
külek. Dizlerini qucaqlayıb damın en kenarında
oturmuş Elina... göz yaşlarında boğulan yam-yaşıl
firuze tek gözler. Elina indi kimsesiz uçurumun
kenarındadır ki indi birce addım ve o artiıq bu
heyatla vidalaşa biler. Sonsuz derecede nifret
beslediyi bu heyat. İnsanları dövletleri
hökumetleri tebietleri vehşi insanlar hem de çox
vehşi. Onunsa düşüncelerinde indi en son
Bextiyarın nifreti dolaşır. Elina ayağa durdu, addım
atmaq isteyirdi. Amma birden sağda oturan bir
oğlan gördü. O da nedense ağlayırdı. Elina ömrü
boyu bir oğlanın bele ağladığını görmemişdi. O
özünü öldürmek isteyirdi. Amma Elinaya maraq ve
insanlıq hissi güc geldi. O oğlana yaxınlaşdı.
Qız: ey..niye ağlayırsan?
Oğlan: Menim dostum ölüb…
Qız: Bes nece olub? Ne olub ona?
Oğlan: O intihar eledi 3 gün evvel. Özünü bax
burdan men dayandığım yerden atdı. Men ise ona
kömek ede bilmedim. İstedim çox istedim
qoymayım bunu elemeye. Amma çata bilmedim. O
quş tek sanki qanad vurub uçmaq isteyirdi.
Elina: Bes axı niye? Niye intihar?
Elinanın teeccübden gözleri irilemişdi. O dehşet
içinde idi.
Oğlan: O bir qızı sevirdi. O qız da bu binadan idi.
15-ci mertebede qalırdı ve o qızla tesadüfen
internetde tanış olmuşdu. Sadece sonda anladı ki
o qız heç vaxt onun olmayacaq. Bextiyar özünü
öldürdü. 3 gün qabaq. Bax ele hemin bu yerden.
Menese son sözleri...onu qoru. Sevdiyi qızın
yaşaması onun son arzusu idi. Mense o qızı heç
tanımıram da. Dostumun son arzusunu da yerine
yetire bilmeyecem. O bu sevginin mümkünsüz
olduğunu bilirdi ve ona gore de getdi. Elvida bele
demeden. O sevdiyinin xoşbext

<< 1 2 3 [4] 5 >>