filmleri bir neçe saat, bezen ise günlerle filmin qehremanlarına benzemeye çalışar, filmdeki hadiseleri heyatlarına tetbiq etmeye çalışarlar. Netice eyni olar. “Nağıllar ele nağıllarda olur”, heqiqeti ile barışıb yuvalarına çekilerler.

Tenha adamlar davamlı olaraq slow, chil out, rock musiqilerini dinleyerler. Avtobusda, küçede, evde etrafa ve tekliye etirazlarını qulaqcıqlardakı musiqi ile ört-basdır etmeye çalışarlar. Tek adamlar daha çox susarlar. Sükutları da bir qeribe olar. Ele bil sessizlikleri ile qasırğa qopararlar. Küçede tek gezer, arabir sevgili cütlükleri gözucu süzerler. Bu adamların bir de sevimli kafeleri olar. Şeher kenarında, balaca, xoş auralı ve adeten caz ifa olunan kafe. Bu adamların o kafede küncde, pencere qarşısında bir adamlıq balaca masa arxasında yerleri olar. Adeten içki sifariş ederler. Ofisiantlar da tanıyar tenha adamları...

Bu adamlar evlerine telesmezler. Evde gözleyenleri olmaz. Hele fesil yay ise lap çetin olar. Gündüzler uzanar, xoşbextlik qısalar.

Yalnızlar tenhalıqlarından ne qeder şikayet etseler de bir az da teklik aşiqi olarlar. Sevmek ister, amma sevgiliden tez bezer, her şeyden tez yorularlar. “Adileşme” prosesi süretle inkişaf eden “xerçeng”e benzer. Qarşı terefden bunu kesib atmalarını, onu müalice etmelerini xahiş etseler de netice olaraq ömürlerinin sonuna kimi bu hiss onları teqib eder. Tenha adamlar qelebelik yerleri çox sevmezler. Ses-küylü party-ler, toy merasimleri onları yorar, tez sıxılarlar. Yalnız adamlar özleri kimi yalnızları etrafda tez tanıyarlar. Sanki cisimleri yox, ruhları bir-birini küçede tanıyar, ruhları danışar, ruhları sevişer.

Diqqet etseniz görersiniz ki, onlar her yerde var. Meselen, gün erzinde eskalatora nezaret eden, balaca şüşe budkada eyleşen metropoliten işçisi, sizden bir masa uzaqda eyleşen qadın, en sonuncu parta arxasındakı telebe, her gün seherler küçenin bir küncü ile işe telesen kişi, maşın yollarının sekilerini süpüren, tekce gözleri görünen xadime qadın,

<< 1 [2] 3 >>