heqiqete müveqqeti de olsa meydan oxuyacaq dikdabanı ile, qadın heqiqeti min renge boyayacaq saçının, dırnaqlarının boyası ile, qadın heqiqeti her zamankı kimi şişirdecek dodaqlarını, yanaqlarını, sinesini süni şişirtmekle, qadın heqiqeti doğrayacaq kesilmiş saçları ile. Erinden mehkemede bele boşanmamaqda israrlı olan qadın meni teeccüblendirmir artıq. Ona artıq sevilmediyini, istenmediyini sübut ede bilmezsen sen, cenab vekil, o inanmayacaq! Belke bütün boşanma işlerinin en sübutedilmez heqiqeti bu. Qadın ele vuruşdadı bütün ömrü boyu heqiqetle. Qadın özünü olduğu kimi sevmeyib deyişdirmeye çalışır, qadın kişini olduğu kimi sevse de, sonra onu da deyişdirmeye çalışır. “Kaybedenler klübü” filminde deyildiyi kimi, bizi sevib, sonra bizi biz eden şeyleri bizden almağa çalışırlar (sevib ayrıldığı qadın haqqında). Qadın heqiqetin düşmeniymiş. Hemişe narahatdır üz-gözünden, üst-başından, şekillerde nece düşmeyinden. Ona göre güzgüsüz yaşaya bilmir. Ne qeder çox qadındırsa, o qeder bağlanar güzgüsüne. Bir de qoca rus qadınları olur, avtobusda dodaqlarındakı boyaya ya gülür, ya istehza edirler, hetta acıqlananlar da olur. Qadınlığın ömrünün qadının ömründen qısa olmadığını sübut edir qoca rus qadını.

Qadınım, qadınım, qadınım. Kendde işlemekden üzü-gözü qaralmış, eli-qolu yanmış, amma bazara gedende, köhne sumkasından köhne pomadasını çıxarıb dodağına yönsüz-yöndemsiz çeken qadınım. Ne hüznlüsen. Birce defe de gözel söz demedimi sene erin, heç oxşamadımı, heyetindeki yiyesiz pişikden ayırıb seçmedimi, günahı seninmi ayağına yazıldı evinizdeki her uğursuzluğun, “döymürem, söyümrem” senin en böyük mükafatınmı oldu. Saçlarını elece arxadan topa yığarsan, evin-eşiyin indi yıxılacaq kimi köhne, ne emeyine göre bir teşekkür alarsan ömür boyu, ne bir xoş geleceye ümidin olar, ne sabahdan umacağın bir şey, amma sen o qız vaxtından qalmış köhne qurumuş dodaq boyasından, toyunda yoluna tutduqları o güzgüne baxıb da ondan ne umarsan gören? El çeke bilmediyin, ümidini

<< 1 [2] 3 >>