Zibilli suları axır Xezere,
Icinden iy verib iylenir Bakı.
Nenem qız qalası getmeyib ere,
... ... Her gün bir qız ile eylenir Bakı.

Kenardan köhne bir dosta oxsayır,
Yaxından köcküne cox yaddı Bakı.
Qoynunda o qeder Azad yasayır,
Sanır ki, özü de azaddı Bakı.

Iceri seherde tumancaq gezir,
O köhne imicin deyisib Bakı.
Toxunma, soyuqdan canı buz kesir,
Köhne terevez tek bürüsüb Bakı.

Zövqü korlanıbdı qoca yasında,
Eline ne kecdi geyinir Bakı.
Papagı yadelli xalqın basında,
Qara qızılıyla öyünür Bakı.

Kecmisin özgeden bir gün sorusub,
Baxıb öz halına gülecek Bakı.
Hele ki, rüsvete bası qarısıb,
Hacansa utanıb, ölecek Baki.