düşünek.
Bir imtahanda olduğumuz şüuruyla yaşamaq varken, niye hemişe qışqırmağa, giley ve üsyan etmeye, at eynekleriyle etrafımızda olan bitene baxırıq ki?..
Bu qedermi gözümüz kor olmuş veziyyetdedir.
Her şey bu qeder asan ve boş bilinmemelidir, üsyankar olub, of-puf etmemeliyik.
Rebbimizin bize verdiklerine şükr etmeli, şükrümüzü layiqiyle eda etmeliyik.
Başqa çıxar yolumuz yoxdur.
Eks halda heyvanlardan ne ferqimiz qalar..?
Neden, niye heçneden memnun deyilsen, ey insan..!?

<< 1 [2]