geldi. Biz ne olduğunu anlaya bilmeden bütün balıqları götürüb qaçdılar. Atamın da başını denlediler." Anası: "Oğlum senin de dilini denlemedilermi?" Malik: "Niye denlesinler ki, ana?" Anası: "Heç içeriye girmir ki oğlum?" Malik: "Zarafat etme ana…. Atam çox çalışqan ve qerarlı idi. Qarmağı düzeldi, yene balıq tutmaq üçün gözlemeye başladıq. Bir müddet sonra misinada bir hereketlenme olmağa başladı. Atam derhal çevirmeye başladı ki, ondan sonra olanlar oldu. Yandakı balıqçının da qarmağı hereketlenende o da misinanı toplamaya başladı. Misineler qarışmışdı. Senin balıqların idi, menim balıqlarım idi deye-deye ikisi döyüşe başladılar. Adam iri yarı idi. Atamı bir az elden saldı." Anası: "Bu kiçik qutu nedir bele?" Malik: "Bu gün sehr kimi bir gün idi ana. Atam adamın elinden xilas olanda yeniden balıq tutmağa başladı. Bu sefer hamısından böyük bir balıq tutdu. Qarmağın iynesini çıxararken inanılmaz bir şey oldu. Keçen il atamın denize düşdürdüyü toy üzüyü vardı haaa. O toy üzüyü balığın ağızından çıxdı." Anası: "Nece olar bunlar anlamadım"Yaxşı bu paket nedir?" Malik: Heç ana bu qeder hadise olanda, dedik ki, bu işde bir hikmet var. Qurban kesmek lazımdır. Gelerken bir qoyun kesib etini payladıq. Bu da bize düşen parça." Anası: "Bu hekaye üçün qoyun çatmaz oğulum, deve kesmeniz lazımdır, deve. Amma yene de çox sevdim hekayenizi. Balıq tutmağa gedende bir kağız qelem götürseniz daha yaxşı olar oğlum." Malik: "Ana, balıq tutmağa getmesek olmur. Balıq gelmezse, ilham gelir.

<< 1 [2]