qardaşlarımın mene baxdığını gördüm. O anı yadımdan çıxara bilmirem. Buna analığım şerait yaradırdı. Axşam atam gelende ise analığım ona dedi ki, öz doğma qardaşlarını yoldan çıxarır. Atam bıçağı götürüb üstüme düşdü. Özümü qorumaq üçün elimi qabağa verdim. Bıçaq sağ ovcum deşdi. Qan elimi aparsa da, atam meni döymeye davam eledi. Qanın içinde tepiklendim.

Ele seheri gün de uşaq evine qayıtdım. Dadaş müellim meni görende sevindi. Sahibsiz olduğumu, başıma her oyun aça bileceyini o vaxt deqiqleşdirmişdi.

Barda hemin gece adam az idi. Ofisiant qızla oturub pive içirdim. Ses–küyün arasında 8 il eşitmediyim sesi eşitdim. Elman idi. Onlar meni özlerine bacı bilmese de, menim üçün qardaş idiler. Elman atamın o biri arvadından olan ikinci oğlu idi. Özüm ona yaxınlaşdım. Meni tanımadı. Tanışlıq verdim. Üzüme bir az baxandan sonra : "Anam ele düz deyirmiş ki, sen böyüyüb q...be olacaqsan".

Ona üreyimin bütün kinini çıxarmaq üçün şille vurdum. İki elli boğazıma yapışdı. Sesimize hamı tökülüb geldi. Onu menden gücle ayırdılar.

Men bara öz isteyimle düşmemişdim. Meni heyat zorla dibe çekdi. Anam atmasaydı, atam sahib çıxsaydı, Dadaş müellim meni zorlamasaydı, penah getirdiyim evde meni fahişeliye mecbur etmeseydi gece heyatı, bar, yad kişiler, içki, siqaret meni hardan tapacaqdı?!

İndi 3 qızla bir evde qalıram. Ev kirayesini birleşib birteher veririk. Bardan uzaqlaşandan sonra ancaq kafelerde işleyirem. Gün erzinde qab yuyuram, temizlik işlerini görürem. Seherden axşama qeder canım çıxana qeder işleyirem. Gelirim 5-7 manat arasında deyişir. Mene "yaxın duran" yoxdur. O vaxtlar gözel idim, cavan idim. Ancaq indi... Üzümde üç bıçaq izi var. Barda xestelik de tapdım.

Bezen ele olur ki, özümü öldürmek isteyirem. Fikirleşirem ki, kime lazımam. Sonra da öz–özüme deyirem ki, Allah veren candır, el-ayağım sağdır. Belke ne vaxtsa elime pul keçer, ev alaram. Onda belke uşaq evinden 2-3 yaşlı qız da götürüb böyüderem. Hele ki, sürünürem, yaşamıram. Olub keçenler

<< 1 [2] 3 >>

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (18.11.2012 / 22:53)