serçe soruşdu.

- Başa düşmürem, bunun mene ne dexli var axı?- Su Siçanı teeccüblendi. Bunu gören Yaşıl Ketanquşu dedi:

- Onda gelin men size bu mövzuda bir hekayet danışım.

Su Siçanı soruşdu:

- Menim haqqımdadır? Bele olsa, qulaq asaram… Men nağılı çox xoşlayıram.

- Size de aiddir, - Yaşıl Ketanquşu cavab verdi ve aşağıdan uçub sahile qondu; o, Heqiqi Dost nağılını danışmağa başladı:

«Biri vardı, biri yoxdu, Hans adında vicdanlı bir balaca oğlan vardı».

Bu vaxt Su Siçanı onun sözünü keserek soruşdu:

- O, tanınmış adam idi?

- Yox, yox, onda qeyri-adi heç ne yox idi, yalnız xeyirxah ürek sahibi idi, vessalam. Bir de gülmeli sifeti vardı, üzünden ise heç vaxt tebessüm eskik olmazdı… O, bapbalaca bir daxmada yaşayırdı ve her gün öz bağında işleyirdi. Eyaletde onun bağı kimi gözel bağ yox idi. Burda türk qerenfillerinden tutmuş qaymaqçiçeyine qeder, hemçinin quşeppeyi, fransız şebbusu, ağ ve qırmızı qızılgüller, benövşeyi krokuslar, qızılı ve qırmızı benövşeler de vardı. Hele etirli merze, reyhan, sırğagülü, çölteresi, süsen çiçeyi, nergiz gülü ve qerenfilleri demirem, bunlar növbe ile açır, her terefi bezeyirdi. Burada her feslin öz rengi olurdu, daha doğrusu güllerin rengleri de fesiller kimi deyişirdi. Buna göre de bağ her zaman füsunkar olur, etir saçırdı.

Balaca Hansın çoxlu dostları vardı, lakin onun en çox sedaqet beslediyi bir dostu da vardı, adı Böyük Hyu Miller[4] idi. Düzü, Hyu Miller çox varlı bir deyirmançı idi. Balaca Hansa ele bağlanmışdı ki, onun bağının yanından heç vaxt ele bele ötmürdü, mütleq Hansa baş çeker, bir yere telesende bele hökmen vaxt tapıb hasardan bağa tullanar, bir sebet gül derer, ciblerini de gilenar, gavalı ve diger payız meyveleri ile doldurub gederdi. «Heqiqi dostların her şeyleri ümumi olmalıdır» - Deyirmançı bu sözleri her defe tekrar edende Balaca Hans da başını terpedib gülümseyerdi. Hansa ele gelirdi ki, bele yüksek ideal ve düşünce sahibi olan dost çox yaxşıdır. Elbette, herdenbir qonşular

<< 1 [2] 3 4 ... 11 >>