Kendin Demirçisi dedi:
- Balaca Hans bizim her birimiz üçün böyük itkidir.
- Menim üçün ise ikiqat itki oldu, - deye Deyirmançı dillendi. - Tesevvür edin ki, men ona az qala öz el arabamı hediyye elemişdim. İndi qalmışam bele, bilmirem arabamı neyleyim… Evde el-ayağıma dolaşır. Ele köhnedir ki, onu heç kese de sata bilmirem. Gerek heç kese yaxşılıq elemeyesen, vallah. Bedxerclik adamı ziyana salır...
- Bes sonrası nooldu?- Su Siçanı soruşdu.
- Noolacaq, ele nağıl burda bitdi de... - Ketanquşu cavab verdi.
- Bes axı Deyirmançının axırı nece oldu? - Su Siçanı yene soruşdu.
- Men ne bilim nece oldu? Menimçün bunun heç ehemiyyeti de yoxdu…
- Men bilirdim ki, sen onu sevmirsen, - Su Siçanı mızıldadı.
- Siz axı, deyesen heç hekayenin menasını başa düşmediniz? - Ketanquşu qeyd etdi.
- Nece, mena nedir ki?
- Yeni, menevi-exlaqi deyerini…
- Sence, hekayenin menevi-exlaqi deyeri vardı, he?
- Elbette, vardı!
- Paho! Bunu ele evvelden deye bilmezdin!?- deye Su Siçanı qezeblendi.- Onda heç men sene axıradek qulaq asmazdım. Ele men de hemin tenqidçi kimi «cefengiyyatdır!» deyerdim de! Hele gec deyil!
Belelikle, Su Siçanı «Boş, menasız bir şeydir!» deyib uzun quyruğunu terpede-terpede yeniden gölmeçeye girdi.
Bu vaxt Ana Ördek Ketanquşuna sarı üzüb soruşdu:
- Bu Su Siçanı neceydi, xoşunuza geldimi? Onun müeyyen yaxşı cehetleri var. Amma men bir ana kimi öz adımdan deyirem ki, bu cür subay ve yalqız adamlar yazıqdılar, onları görende ağlamağım gelir.
- Deyesen, men onun zehlesini tökdüm, - Ketanquşu dillendi. - Mesele bundadır ki, men ona menevi deyeri olan hekayet danışdım…
- Oyyy! Bu her zaman çox tehlükeli bir iş olub!- deye Ana Ördek cavab verdi.
Men bununla tamamile razıyam.
Hekaye zor idi,amma o deyirmanci var ha...
seher acqarina oxuduqumdan sicanlarin sohbetinden bawim cixmadi..amaki Demirci Hans hekayesi maraqliydi..en esasda demircinin axirda.dediyi sozler..bir sozle..5*
»Oxu zalına keç