eliaçıqsınız, - Hans dedi ve onun yumru sifeti memnunluqdan yanırdı. - Men onu asanca temir ederem; araba üçün evde taxtam da var…

- Taxtan da var?!" - deye Deyirmançı sevincek dillendi. - Ne yaxşı, demeli, men o taxtaları öz anbarımın damına vura bilerem! Anbarın damında yeke bir delik var, oranı örtmek üçün ele bu taxtalar yarayar…

Eger o deliyi tutmasam, taxılım mehv olacaq! Nece de vaxtında yadıma saldın! Görürsen, bir xeyirxah işden, başqa xeyirxah iş çıxır! Men sene el arabası verirem, sen de mene taxta verersen! Elbette, el arabası taxtadan çox bahadır, lakin esl dost buna qetiyyen fikir vermez! Di tez ele, taxtaları beri ver, men ele bu gün anbarın damını temir edecem!

- Elbette, elbette," deye Balaca Hans talvara girib bütün taxtaları çıxartdı…

- Taxtaların çox da iri deyil, - Deyirmançı dedi. - Men bunların hamısını götürüb aparsam, qorxuram, sene el arabanı temir etmeye qalmasın… Neylemek olar, gerek bağışlayasan da. Bir halda ki, men el arabamı sene verirem, sen de gerek bundan elave mene teşekkür elameti olaraq bir qeder gül veresen. Budur, sebet de getirmişem. Xahiş edirem sebeti ağzına kimi doldurasan.

- Ağzına kimi? - deye Hans qemli-qemli soruşdu. Doğurdan da Deyirmançı yeke sebet getirmişdi. Balaca Hans bilirdi ki, eger o, bu sebeti ağzına kimi doldursa, onda bazara satmağa heç ne apara bilmeyecek. Hans sevimli gümüş düymelerini qaytara bilmeyeceyinden qorxurdu.

- He, he, elbette! - Deyirmançı dedi, - bir halda ki, sene el arabası vermişem, mence, müqayisede bu gül sebeti heç nedir. Ola bilsin ki, düz demirem, lakin mene ele gelir ki, dostluq, esl dostluq her cür xudbinlikden uzaq olmalıdır!

- Menim eziz dostum, menim en yaxşı dostum,- Hans ucadan dedi. - Bütün güller sene qurbandır! Bizim dostluğumuz hansısa gümüş düymeden daha qiymetlidir!

Belelikle, Hans bağa girib bütün gülleri derdi ve Deyirmançının sebetine yığdı.

- Sağlıqla qal, Balaca Hans! - deye Deyirmançı bir elinde Hansın verdiyi taxtaları, o birinde ise

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 11 >>