Qabriel Qarsia Markesin hekayesini teqdim edir.
İtin mavi gözleri
O, diqqetle mene baxırdı, mense, bu qızı evveller harda gördüyümü yadıma sala bilmirdim. Onun nem ve meyus baxışları kerosin lampasının titrek işığında parıldadı ve men xatırladım ki, bu otaq ve bu lampa her gece yuxuma girir, her gece burda iztirablı gözleri olan bu qızla görüşürem. He-he, men cut her gece yuxu ile gerçekliyin qeyri-müeyyen serheddini aşaraq mehz onu görürem. Stula söykenib ağırlığımı onun arxa ayaqları üstünde tarazlaşdıraraq siqaret axtarıb yandırdım, acı tüstü halqaları havaya qalxdı. Biz susmuşduq. Men stulda yırğalanır, o ise ağappaq uzun barmaqlarını lampanın şüşesinde qızdırırdı. Onun göz qapaqlarında kölgeler titreyirdi. Mene ele geldi ki, nese demeliyem, odur ki, fikirleşmeden dillendim: «Mavi itin gözleri». O da qemgin-qemgin cavab verdi: «He. Artıq biz bunu heç vaxt unutmarıq». O, lampanın dairevi işığından kenara çekildi ve tekrar etdi: «Mavi itin gözleri. Men bunu her yerde yazmışdım».
O çevrildi ve tualet stoluna yaxınlaşdı. Ay işığı düşmüş güzgüde onun üzü - üzünün eksi, lampanın itirek işığında yox olmağa hazırlaşan optik obrazı, oxşarı göründü. Soyuq kül rengli qemgin gözleri kederle mene baxdı ve yere dikildi, sedefden düzeldilmiş pudra qutusunu açdı, pudra yastığını alnına, burnuna toxundurdu. «Men qorxuram ki, - dedi, - bu otaq başqa birinin yuxusuna girer ve burda her şeyi qarışdırarlar». Pudra qabını şaqqıldadaraq bağladı ve ayağa qalxıb lampaya yaxınlaşdı. «Sene soyuq olmur?» - soruşdu. «Herden olur …» - cavab verdim. Üşüyen ellerini açıq lampanın üstüne tutdu, barmaqlarının kölgesi üzüne düşdü. «Yeqin ki, soyuqlayacam, - şikayetlendi, - emelli-başlı buz şeherde yaşayırsan» - dedi.
Qızın derisi kerosin alovunda parlaq, qırmızı-mis rengde görünürdü. «Senin derin bürüncdendir, - dedim - herden mene ele gelir ki, sen esil heyatda hansı bir muzeyinse küncünde heykel olmalısan». "Eksine, - dedi - herden sol böyrüm üstde yatanda ya da üreyimin
»Oxu zalına keç