şübhesiz ki, bes olardı.
Corc Pereqrin ve hüquqşünas masa arxasında üzbeüz eyleşmişdiler. Corc qolunu masaya dirseklemiş, elini yanağına söykeyerek onun bu fikrine qaşlarını düyünledi.
- Bu genc meşuqun nece bir adam olduğunu bilmemek meni yandırıb tökür. Hetta onun alicenab biri olub-olmamağını söylemek bele mümkün deyil. Yeni dediyim odur ki, o, ola bilsin ki, ya kend teserrüfatı işçisi, ya da hansısa hüquqşünasın ofisinde memur imiş.
Henri Bleyn özünü gülümsemekden saxladı ve dostuna cavab vererken gözlerinde mühriban ve sebirli bir ifade vardı.
- İvi tanıdığım qederiyle deye bilerem ki, o oğlan deyerli birisi olub. Her halda onun menim ofisimde memur olmadığından tam eminem.
- Bu, mene bir zerbe oldu,- deye polkovnik ah çekdi. - Men de ele düşünürdüm ki, arvadım meni sevir. Eger o, mene bu cür nifret etmeseydi, bele bir kitab yazmazdı.
- Yox, yox, men buna inanmıram. Onun nifret etmeyi bacardığını bele düşünmürem.
- Her halda onun meni sevdiyini demek istemirsen ki?
- Xeyr.
- Yaxşı, bes onda onun mene olan hisslerine ne ad verek?
Henri Bleyn özünün fırlanan stulunda ireli eyildi ve düşünceli terzde Corca baxdı.
- Laqeydlik - men deyerdim.
Polkovnik diksindi ve qızardı.
- Her halda sen onun derdinden ölmürsen, ele deyil?
Corc Pereqrin birbaşa cavab vermedi.
- Uşaq sahibi ola bilmemek menim üçün böyük bir zerbe olub, bununla bele heç vaxt arzularımı gözümde qoyduğunu ona hiss eletdirmemişem. Hemişe ona münasibetde mehriban olmuşam. Müeyyen çerçive daxilindembir aile başçısı kimi öz borcumu yerine yetirmeye çalışmışam.
Hüquqşünas dodaqlarını qıdıqlayan tebessümü gizletmek üçün iri eli ile ağzını örtdü.
- Bu, menim üçün sarsıdıcı bir zerbe olub,- Pereqrin sözüne davam etdi. - Lenet şeytana, hetta on il bundan evvel de İv uşaq deyildi axı bele yelbeyinlik etsin. Bir Allah şahiddir ki, onda heç baxılası bir şey de yoxdur. Bu, çox iyrenc bir işdir.
O, derinden nefes aldı.
- Sen menim yerimde olsan ne
»Oxu zalına keç