ederdin?
- Heç ne.
Corc Pereqrin oturduğu stulda özünü dikeltdi ve Henriye ele donuq ve ciddi bir sifetle baxdı ki, bele davranışı ondan yalnız alayı yoxlayarken gözlemek olardı.
- Men bele şeylere barmaqarası baxa bilmirem. Meni gülüş hedefine çeviribler. Bundan sonra başımı dik tutub camaat arasına çıxa bilmerem.
- Boş-boş danışma, - hüquqşünas keskin cavab verdi, daha sonra xoş ve mülayim bir şekilde sözüne davam etdi. - Qulaq as, dostum. Bu adam artıq o dünyadadır. Hadise de çox-çox uzun iller bundan evvel baş verib. Unut getsin. Camaata İvin kitabı haqda danış, dil boğaza qoyma, onunla fexr etdiyini söyle. Ele davran ki, sanki ona özün qeder inanırsan, sanki o, sene heç bir zaman vefasızlıq etmeyib. Vaxt ele süretle keçir, adamların da yaddaşı ele zeifdir ki, tezlikle hamısı unudulacaq.
- Ancaq men unutmayacağam!
- Siz her ikiniz genclik dövrünü adlamış adamlarsınız. İv senin düşündüyünden de qat-qat artıq şeyler edir ve onsuz sen çox yalqız olarsan. Eger unutmasan, heç de yaxşı olmaz. Bu inadkar başına yeride bilsen ki, İv senden de bir az artıqdır, onda her şey yaxşı olacaq.
- Lenet olsun! Sen ele danışırsan ki, ele bil menem günahkar?!
- Xeyr, men senin günahkar olduğunu düşünmürem, ancaq eminem ki, İvin de bir günahı yoxdur. Güman etmirem ki, o, bu oğlana aşiq olmağı özü de isteyirdi. Ivin kitabında lap sondakı şeir yadına düşürmü? Şexsen mende bu şeir bele bir teessürat oyatdı ki, oğlanın ölümü onu sarsıtsa da, qadın qeribe bir sövq-tebiilikle bunu yaxşı qarşılayır. Birlikde olduqları bütün müddet erzinde qadın onları bir-birine bağlayan tellerin çox kövrek olduğunu ve ne vaxtsa qırılacağını bilirdi. Oğlan eşqinin en qızğın çağında dünyasını deyişir ve mehebbetin nadir hallarda uzunömürlü olduğunu heç vaxt bilmir. O. Eşqin yalnız qaynar çağlarını dadmışdı, görmüşdü. Özünün acı kederinde qadın bir şeyde teselli tapır ki, zavallı oğlan acı qem-qüssenin ne olduğunu bilmedi.
- Senin bu dediklerin mene o qeder de çatmır, dostum.
»Oxu zalına keç