oldu: “Oh, bu xrizantemdi; iri ağ ve sarı xrizantemler. Her il ekirem, bu tereflerde en iri çiçekleri men becerirem“.

- Uzunsaplı çiçekler? Parlaq tüstü rengine çalır? - kişi soruşdu.

- Eledir ki, var.Ne yaxşı da tesvir elediniz.

- Ne qeder ki, öyreşmemisiniz, başgicellendirici iyi var, - kişi dedi.

- Acıteher qeşeng iyleri var, - Elisa etiraz eledi, - heç de başgicellendirici deyil.

Kişi telesik tonu deyişdi: "Bu qoxu menim xoşuma gelir".

- Bu il ondüymlük çiçeklerim var idi, - Elisa dedi.

Kişi meftil arakesmenin üstünden bir az da qabağa eyildi: “Beri baxın, yol terefde bir qadın tanıyıram, çox yaxşı bağı var. Her çiçekden varıdı,amma bir dene de xrizantemi yoxdu. Keçen defe onun mis leyeninin dibini düzeldirdim (çetin işdi, amma men bunu yaxşı bacarıram), mene dedi ki, işdi-şayet, xrizantem görüb-eleseniz, bir az toxum getirin mene. He, bax bele dedi".

Elisanın gözlerinde heyecan ve sebirsizlik göründü: «O qadın xrizantemler barede ne bile bilerdi ki. Toxumunu da eke bilersiniz, amma en asan yol, bax, burda gördüyünüz şitilleri ekmekdi».

- Oh, - kişi dedi. - Demeli, men ona heç ne apara bilmerem.

- Yox, niye ki, apara bilersiniz, - Elisa qışqırdı. - Bir neçesini nem qumun içine qoyaram, gedende özünüzle apararsınız. Eger dibçekde nem saxlansalar, kök atacaqlar. O qadın sonra onları başqa yere eke biler.

- Yeqin ki, o qadın sevinecek, madam. Deyirsiniz, bunlar yaxşıdılar, elemi?

- Gözeldiler, - Elisa dedi. - Oh, gözeldiler. - Onun gözleri parladı, ezik şlyapasını başından götürüb qara, qeşeng saçlarını silkeledi. - Men onları gül dibçeyine qoyacam, siz de özünüzle apara bilersiniz. Keçin heyete.

Kişi doqqazdan keçib gelenecen heyecanlanmış Elisa qırağında etirşah bitmiş cığırla evin arxasına qaçdı ve qırmızı rengli böyük gül dibçeyiyle geri qayıtdı. İndi elceklerini unutmuşdu. Cücerti lekinin yanında dizini yere qoydu, qumlu torpağı barmaqlarıyla eşeleyib, teze, parlaq dibçeye yığdı. Sonra da hazırladığı bir deste cücertini

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 12 >>