sağdır.
- Lenete gelesen! - sürücü deyindi. - Bele işleri heç xoşlamıram. Yaxşı, gözlüyün, indi dönüb gelirem.
O, telesmeden maşınına teref gedib, onu bizim yanımıza sürdü.
- Onu maşına qoyun - dedi.
İki polis rusu qaldırıb çetinlikle maşına qoydular. O, eslinde bele ağır deyildi, ancaq ölüleri idare etmek çetin olur axı.
- Siz onunla gedin, kolleqa, men de şahidlerin adlarını yazım. - Bir polis o birine dedi. - Sürücü, siz “Tecili yardım”a sürün, özde bir az tez.
- Bir az tez. - sürücü donquldandı. - Belke heç menim eylecim işlemir.
Ve getdi.
Qalan polis cibinden bloknotunu çıxarıb dedi:
- Adlarınızı deyin, cenablar. Bu, sadece şahid ifadeleri üçündür.
Ve bir-bir hamımızın adını yazdı. O, xeyli qurdalandı. Deyesen elleri donmuşdu. Ele biz özümüz de buzlamışdıq. Men otağıma qayıdanda on ikiye iyirmi beş deqiqe işlemişdi. Deyesen her şey on deqiqe çekmişdi.
Bilirem, siz deyeceksiniz ki, bu hadisede qeyri-adi heç ne yoxdur. Ancaq qulaq asın, pan Taussiq, bizim küçemiz kimi sakit küçede bu, böyük hadise idi. Qonşu küçeler bizim şöhretimizin işığında qızınırlar. Çünki, onlar “o hadise bu tinde olub” deye bilirler. Bizden uzaqda olan küçelerin sakinleri laqeyd görünmeye çalışırlar, ancaq bu, bilmek isteyirsinizse, ancaq hikkeden ve hesedden ireli gelir - axı hadise onların küçesinde olmayıb. Daha uzaqda yaşayanlar ise ellerini yelledib deyirler: “Deyesen orda kimise vurublar, Allah bilir, düzdü, ya yox”. Ancaq bu yalnız ve yalnız paxıllıqdandır.
Tesevvür edirsiniz de, sabahsı gün bizim küçenin bütün sakinleri axşam qezetlerine nece hücum çekdiler? Evvela biz bizim qetl haqqında yenilikleri öyrenmek isteyirdik. İkincisi, hamı öz küçesinde baş vermiş hadise haqqında oxuyacağından hezz alırdı. Melumdur ki, insanlar qezetde şahidi olduqları hadise haqqında oxumağı daha çox sevirler. Deyek ki, Uyezdde at yıxılıb ve bu, neqliyyatın hereketini on deqiqe iflic edib. Eger bu barede heç ne yazılmayıbsa, şahid esebleşir ve qezeti stolun üstüne
»Oxu zalına keç