Ozava dedi. - Olur ki, ya pis terefe, yaxud yaxşılığa doğru. Yaxşı halda men sebirli olmağı öyrendim. Hemin yarım ilde çekdiyim ezabın qarşısında sonradan gördüklerimi felaket saymaq olmazdı. Fikrimde bezi şeyleri müqayise edende baxıram ki, en çetin olanı geride qalmışdır. Men başqalarının derdine daha duyumlu olmuşdum. Bunları müsbet hal adlandırmaq olar. Men hetta bir neçe yaxşı dost da tapdım. Lakin menfi terefleri de var idi. O vaxtdan sonra men insanlara inanmamağa başladım. Demek olmaz ki, bütün insanlığa inanmıram. Menim hem övladım, hem de arvadım var. Biz ailede bir-birimizi müdafie edirik, lakin inanmadan bu mümkün deyil. Bax men bele düşünürem. Düşünürem ki, en sakit ve xoşbext ortamda, yaxşı dostların ehatesinde yaşasan bele, sabah başına ne geleceyinden tamamile xebersizsen. Her şey bir günün içinde başdan ayağa deyişe biler. Ele bir gün gele biler ki, etrafındakılar senin bir sözüne bele inanmazlar. Bu, birden baş verir. Birden ve gözlenilmeden. Men hemişe bu barede düşünürem. Axırıncı defe bu, mene yarım ile başa geldi. Bir de baş verse, kim deye biler ki, ne qeder uzun sürecek… Bundan ancaq dehşete gele bilerem. Herden olur, yuxuda nese xoşagelmez bir şey görende hövlnak qalxıram. Özü de bele yuxular tez-tez görürem. O saat arvadımı da oyadıram, ona sarılıb ağlayıram. Zaman olur ki, lap bir saat sürür. Ele pis oluram ki…
O susdu ve qalxıb pencereden qara buludların arxasınca tamaşa etmeye başladı. Buludlar ise ele bil, heç yerinden de terpenmirdiler.
Dispetçerlerin erazisi, teyyareler, yük maşınları, pillekenler, xüsusi geyimli insanlar, her şey ağır buludların rengi kimi tutqunlaşmışdı.
- Men Aokiden qorxmuram. Bu dünyada onun kimi insanlardan ne qeder desen var. Bize ancaq bununla barışmaq qalır. Onun kimilerle qarşılaşanda çalışıram heç bir ortaq şeyimiz olmasın.
Sadece, qaçmağa çalışıram. Başqa cür mümkün deyil. Xüsusi hiylegerliye ehtiyac yoxdur. Menim üçün belelerini tanımaq çetin deyil. Lakin Aokinin elediklerini de her kes
»Oxu zalına keç