iştirak etmedi.

Görünürdü ki, o eve qayıtmışdı. Pis ehval meni terk etmirdi. Başımı neylese qatmaq istesem de, mümkün olmadı; ne musiqi, ne de kitablar.

Nese meni içimden yeyirdi, mene fikirlerimi cemleşdirmeye imkan vermirdi. Bele veziyyetde idim: sanki, çox pis iy veren bir heşerat udmuşdum. İndi men öz çarpayıma dirseklenib uzanmışdım.

Niye tenha olduğumu anladım. İndi meni bu veziyyete çatdıran Aoki adlı şexse daha da çox nifret edirdim.

Növbeti günden etibaren, Aoki mene mehel qoymamağa başladı. Sanki, Ozava adlı biri sinifde, şagirdlerin arasında yox idi. O, hemişeki kimi, yoxlamalarda yaxşı neticeler göstermekde davam etdi. Men ise eksine, o hadiseden sonra hazırlaşmaq üçün barmağımın ucunu da terpetmirdim.

Artıq heç neyin ferqi yox idi. Men, sadece, derslerden geri qalmamaq üçün oxuyurdum. Qalan bütün vaxtı öz işlerimle meşğul olur, emimin idman zalına gedirdim.

Davamlı meşqler adi orta mekteb şagirdi üçün kifayet qeder yaxşı neticeler vermişdi.

Bedenimde esaslı deyişiklikler müşahide edirdim: çiyinlerim böyümüşdü, sinem, qollarım evvelkinden güclü görsenirdi.

Ders ilinin sonunda Aokini paralel sinfe keçirmişdiler. Üreyim sakitleşmişdi.

Çox sevinirdim, daha onunla eyni auditoriyada her gün qarşılaşmayacaqdım. Zenn edirem, o da bele düşünürdü.

Mene ele gelirdi ki, üreyimi ezen pis ne varsa silinib gedecek. En azından, bele olması gerekirdi.

Aoki intiqam almaq intizarı ile yaşayırdı. Özüne göre qüruru vardı ve qisasçı teref olaraq asanlıqla ona deyen zerbeni unutmamışdı.

Qoyun derisinde gizlenmiş qurd kimi lazım olan anı gözleyirdi ki, boğazımdan yapışsın.

Biz eyni mektebe daxil olmuşduq. Qeyd edim ki, bu mekteb orta ve yuxarı sinifler üçün nezerde tutulmuş özel mekteb idi.

Düzünü desem, şagirdler her il asanlıqla bir-birine qarışdırılırdı, Aoki ise ele heminki paralel sinifde qalırdı.

Buraxılış ilinde biz yeniden bir araya geldik. Auditoriyada gözlerimiz qarşılaşdı ve men bütün diqqetimi cem eledim. Onun üz

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 18 >>