ifadesi heç xoşuma gelmemişdi.

Qelbimde xoşagelmez hissler yaranmışdı.

Ozava bir müddet sakit şekilde dayandı ve diqqetle qarşısındakı qehve fincanına baxmağa başladı. Sonra baxışlarını mene teref çevirdi ve çetinlikle de olsa gülümsündü.

Pencereden teyyarenin gurultulu sesi geldi; “Boinq-737” reaktiv teyyaresi pırıldayaraq buludların arasında görünmez oldu. Ozava davam etdi:

- Ders ilinin ilk üçdebir hissesi keçdi, lakin sakit ötdümü, deye bilmerem. Aokinin özünegüveni ise sarsılmamışdı. Ele adamlar var ki, ireliye getmeseler de, aid olduqları yeri kimseye vemirler ve evvelki kimi davam edirler. Aokinin nailiyyetleri hele de davam edirdi, o, özü de siniflerinde bundan istifade edirdi. Tamamlanmamış on yeddi yaşına baxmayaraq, bu oğlan yumağını elinde berk saxlamışdı. Ola bilsin, indi de ele yaşayır. Nece olursa olsun biz hetta baxışlarımızı da qarşılaşdırmamağa çalışırdıq. Ehvalıma geldikde ise, nece ola bilerdi ki, sinifde bele birinin olması mene tesir etmesin? Lakin elimden gelen bir şey yox idi. Yeri gelmişken, men özüm de saf bende sayılmazdım.

Tezlikle yuxarı siniflerin sonuncu yay tetili başladı.

Men semestri yaxşı başa vurdum. Qiymetlerdeki bezi axsaqlıqlara baxmayaraq, elde etdiyim netice ile istenilen normal instituta işimi verib daxil ola bilerdim.

Ona göre de men imtahanqabağı hazırlıq meslehetlerine vaxtımı serf etmeden keçirilenleri tekrar edir, ev tapşırıqlarının helli ile meşğul olurdum.

Bacardığım bu idi! Valideynlerim de meni sıxmırdılar. Şenbe ve bazar günleri idman zalına gedir, qalan boş vaxtımı sevdiyim kitabları oxumağa serf edir ve musiqi dinleyirdim.

Gözümün önünde her şey deyişirdi.

Mektebimiz qebul imtahanlarından üzüağ çıxmağa çalışırdı.

Müellimlerimiz kimin haraya, hansı mektebden neçe balla qebul olunduğunu bilmek üçün deriden-qabıqdan çıxırdılar.

Şagirdler de müellimlerden geri qalmırdılar. Bir sözle, sinifde veziyyet gerginleşmişdi.

Düzü, orta sinfe daxil olduğum ilk vaxtlardan bu veziyyet

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 18 >>